Category: Αντιφασισμός

Μετά απο 2 συνελεύσεις οριστικοποιήθηκε η ημερομηνία της αντιφασιστικης πορείας αλλα και των κινήσεων γνωστοποίσης της πορείας στη πόλη. Πιο συγκέκριμένα θα γίνουν 4  μικροφωνικές κινητές και σταθερές που θα προπαγανδίζουν τη πορεία και θα ενημερώνουν για τα φασιστικά χτυπήματα στα Χανιά με αποκορήφωμα το τελευταίο οπου 2 κουκουλομένα άτομα χάραξαν τη σβάστιγκα σε δασκάλα.

Αυτό είναι το πρόγραμμα προπαγάνδισης της πορείας…

Σάββατο 6/3

Αντιφασιστική μικροφωνική στα Δικαστήρια στις 10:00 το πρωί που θα γίνει κινητή και θα κατευθηνθεί προς τα Λενταριανά.

Τρίτη 9/3

Στις 17:30 στα Πευκάκια για κινητή μικροφωνική στη Νέα Χώρα.

Τετάρτη 10/3

Στις 17:30 στην Ευαγγελίστρια για κινητή μικροφωνική στη Χαλέπα.

Παρασκευή 12/3

Σταθερή μικροφωνική στην αγορά στις 17:30

Δευτέρα 15/3

Αντιφασιστική πορεία απο τη χαλέπα προς το κέντρο. Προσυγκέντωση στις 18:00 στη πλατεία Βενιζέλου.

Σήμερα το απόγευμα έγινε μικροφωνική στο παρκάκι απέναντι απο το Τ.Ε.Ι. στη Χαλέπα. Σημείο οπου είναι γνωστό οτι συχνάζουν άτομα που εμπλέκονται στις φασιστικές επιθέσεις που έχουν γίνει στα Χανιά.

Η μικροφωνική δεν είχε ανακοινωθεί αλλα παρ’ ολα αυτά είχε γύρο στα 60 με 70 άτομα και μοιράστηκαν φυλλάδια στους περαστικούς οι οποίοι τις περισσότερες φορές αντέδρασαν πολύ καλά (τις υπόλοιπες ηταν αδιάφοροι οπως συνήθως).

Ακολουθεί κείμενο που μοιράστηκε στη μικροφωνική και απευθηνόταν στους μαθητές.

——————————————————————–

ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΥΠΗΣΕ,         

ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΧΟΛΑΣΟΥΜΕ…

Το βράδυ της Τετάρτης 24 Φλεβάρη στην περιοχή της Χαλέπας, δυο θρασύδειλα φασιστοειδή με καλυμμένα τα πρόσωπα και φορώντας γάντια, επιτέθηκαν σε μία αγωνίστρια με αντιρατσιστική δράση. Αφού την απείλησαν, της χάραξαν με ξυράφι στο χέρι δυο αγκυλωτούς σταυρούς και άλλους τρεις στο μπουφάν που φορούσε. Φεύγοντας της άφησαν σαν ενθύμιο το ξυράφι και της υπενθύμισαν “φιλικά” πως αν συνεχίσει τα ίδια θα την “ξαναζωγραφίσουν”. Ανάλογο περιστατικό είχε να συμβεί 17 χρόνια. Τότε φασίστες είχαν χαράξει αγκυλωτό σταυρό στο μέτωπο μιας μαθήτριας. Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι κάτι το μεμονωμένο. Πρόκειται για έναν ακόμα κρίκο, που έρχεται να προστεθεί σε μία μεγάλη αλυσίδα φασιστικών επιθέσεων που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στα Χανιά (συνεχείς επιθέσεις σε μετανάστες και ντόπιους αγωνιστές, εμπρησμός του στεκιού μεταναστών και του πατρικού σπιτιού αγωνιστή, επίθεση στην κατάληψη Rosa Nera).

Κάποιοι πιστεύουν ότι χαράζοντας τον αγκυλωτό σταυρό σε μια κοπέλα είναι “δυνατοί”, επιβεβαιώνοντας έτσι την κτηνωδία τους. Τον αγκυλωτό σταυρό της φασιστικής Γερμανίας που στο όνομά του κάηκαν χιλιάδες χωριά σε όλη την Ελλάδα και σφαγιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως. Ένα σύμβολο που μόνο οι χαφιέδες ασπάζονταν, την ώρα που κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος, αγωνιζόταν για να ζήσει ελεύθερος και όχι υποταγμένος σε ναζιστικά καθεστώτα.

O πολιτισμός των ηλιθίων

Η πρακτική των φασιστών και οι τρόποι δράσης τους είναι γνωστοί. Πλασάρονται στην νεολαία ως δήθεν “προοδευτικοί” και “επαναστάτες”. Προσπαθούν να εξοντώσουν κάθε τι το διαφορετικό, προβάλλοντάς το ως απειλή για την κυριαρχία του έθνους. Χτυπούν θρασύδειλα, πάντα τη νύχτα και μόνο εκεί που δεν θα έχουν φόβο για απώλειες. Σχηματίζοντας διάφορες παρέες, τραμπουκίζουν και τρομοκρατούν όποιον δεν γουστάρουν, λόγω διαφορετικότητας αντιλήψεων ή ακόμα και εμφάνισης, καλλιεργώντας με αυτόν τον τρόπο το φόβο στους υπόλοιπους. Έτσι κάποιοι πέφτουν στην παγίδα να στρατολογούνται από τους φασίστες, προκειμένου να βρεθούν σε θέση «ισχύος».

Για ποια θέση ισχύος μιλάμε όμως όταν στις ομάδες τους υπακούουν τυφλά στις εντολές ενός αρχηγού, τον οποίο  και δεν μπορούν να αμφισβητήσουν ποτέ; Και πού είναι η ελευθερία είναι  μέσα σε αυτές τις ομάδες, όταν κανένας δε μπορεί να εκφράσει την άποψη του;

Από την άλλη οι φασιστικές συμμορίες βγάζουν ένα λόγο ενάντια στο διεφθαρμένο κράτος και στους διεφθαρμένους πολιτικούς. Αλλά πώς μπορεί να είναι ενάντια σε αυτούς όταν συνεργάζονται μαζί τους; Είναι γνωστό ότι πολλά κεφάλια τους είναι έμμισθοι υπάλληλοι των μυστικών υπηρεσιών του κράτους (π.χ. μιχαλολιάκος αρχηγός της χρυσής αυγής). Πώς είναι δυνατόν να είναι ενάντια στους πολιτικούς όταν για συμμετέχουν μαζί τους στις αρρωστημένες εκδηλώσεις τους; Πρόσφατα συνελήφθησαν η τομεάρχης της ΝΔ Χριστίνα Σιδέρη και ο Tάσσος Χατζηπαράσχου (μέλος του ΔΗΚΚΙ) σε συγκέντρωση μαζί με φασίστες της χρυσής αυγής και του στόχου.

Όπου δε φτάνει το κλομπ του μπάτσου, φτάνει το μαχαίρι του φασίστα.

Το βιώσαμε κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη σε πολλές πόλεις όπου οι φασιστικές συμμορίες, σαν μισθωτοί της κυβέρνησης, έβγαιναν στο δρόμο συμπληρώνοντας τη δουλειά των μπάτσων, καταστέλλοντας τον οργισμένο κόσμο που βγήκε στο δρόμο, ενάντια σε ότι τον καταπιέζει και τον εξοργίζει. Επίσης σε πολλές αντιφασιστικές πορείες έχουμε δει νεοναζί να κάνουν εξορμήσεις με μαχαίρια και όχι μόνο εναντίον του κόσμου, πίσω από τα ΜΑΤ, τα οποία έπαιζαν το ρόλο του προστάτη τους.

Επίσης γιατί κάνουν επιθέσεις ενάντια σε όσους τολμούν να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο για τις ζωές τους; Είδαμε την επίθεσή τους ενάντια σε μπλόκο αγροτών στο Αγρίνιο με μολότοφ, ενώ οι τελευταίοι διεκδικούσαν καλύτερους όρους στην εργασία τους. Δεν δίστασαν να κάνουν επιθέσεις μέχρι και σε σχολικές καταλήψεις ενάντια στους μαθητές, που πιεζόμενοι από την εκπαιδευτική διαδικασία πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Όλα είναι δρόμος…

Τη φυσιολογική οργή και τα αδιέξοδα που νιώθουν οι νέοι από την καταπίεση που δέχονται από το σχολείο-φυλακή, τα μαθήματα, τα φροντιστήρια, τους καθηγητές-αυθεντίες, τα κοινωνικά “πρέπει”, τη δουλειά-κάτεργο, οι φασίστες προσπαθούν να την στρέψουν αλλού.

Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το δούμε, αφού αποκρύπτουν τα πραγματικά αίτια της καταπίεσης και στρέφουν το θυμό της νεολαίας, για παράδειγμα, ενάντια σε αδύναμα κομμάτια της κοινωνίας, όπως είναι οι μετανάστες.

Ο στόχος είναι ο μετανάστης που ζει στην εξαθλίωση ή αυτός που πλουτίζει εις βάρος μας;

Για ποιά εθνική ενότητα μας λένε όταν ο “συμπατριώτης” μας είναι αυτός που μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει; Εμείς δουλεύουμε, αυτοί πλουτίζουν…

Άλλωστε όλοι εμείς (μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι και μετανάστες) κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, δείξαμε ότι μπορούμε να στρέψουμε την οργή και το θυμό μας, ενάντια σε ένα κόσμο που δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε παραπάνω από μιζέρια, φτώχεια και κάλπικα όνειρα. Κι όταν τότε στεκόμασταν στο δρόμο ενάντια στους μπάτσους, οι φασίστες ήταν από την άλλη πλευρά του οδοφράγματος. Τα παραδείγματα της Πάτρας, της Αθήνας, της Λάρισας και άλλων πόλεων δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το ποιά είναι η επιλογή των φασιστικών συμμοριών: ενάντια σε κάθε αγώνα, σε κάθε διεκδίκηση. Με το μέρος των μπάτσων, του κράτους, των αφεντικών.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να ανατίθεται σε κανένα ειδικό. Δεν ζητάμε από κανένα κράτος ή μπάτσο να τους συλλάβει. Αυτο-οργανωνόμαστε για να περάσουμε στην επίθεση. Τους απομονώνουμε και τους απαντάμε εκεί που δρούμε από πάντα: στο δρόμο.

Να μην αφήσουμε τους φασίστες να μολύνουν την κοινωνία με τις αρρωστημένες ιδέες τους.

Στόχος είναι η ελευθερία και όχι η καταπίεση και η επικράτηση του φόβου.

Δύναμη είναι να στρέφεσαι ενάντια σε ότι σε εξοργίζει και σε καταπιέζει

Η φυσική σου επιλογή για ελευθερία να πρωτοστατήσει

και ο δρόμος να ανοιχτεί ξεκάθαρα…

Στην αρχή χτύπησαν τους τσιγγάνους, δεν είπα τίποτα,

μετά τους μετανάστες, σιώπησα,

μετά τους αντιφασίστες, ξανά σιώπησα

ύστερα τους γείτονες, δεν φώναξα

μετά που ήρθαν να χτυπήσουν εμένα, δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει

Στην αρχή τα χτυπήματα σε πλατείες της πόλης, στην Αμπεριά , στην πλατεία 1866.

Έπειτα σχηματισμός ναζιστικών συμβόλων σε σπίτια φοιτητών, μολότοφ σε σπίτι Χανιώτη ακτιβιστή, όλα πέρασαν σχεδόν στα ψιλά.

Η επίθεση στο Στέκι Μεταναστών, δημιούργησε μια χλιαρή αντίδραση. Η κοινωνία μας δεν αντιμετώπισε σοβαρά αυτά τα φαινόμενα.

Συνεχή φαινόμενα ξυλοδαρμών, επιθέσεων, ακόμη και απόπειρες εμπρησμού  μεταναστών και αστέγων της πόλης μας, όπως πριν λίγες μέρες στη Χαλέπα.

Τώρα έχουμε μία νέα επίθεση. Σε μία δασκάλα, στη Χαλέπα, με ότι αυτό μπορεί να συμβολίζει. Αποτύπωμα στο σώμα της, απόπειρα με ξυράφι να χαραχτεί ο αγκυλωτός σταυρό, από νέους ανθρώπους.

Αποτελεί προσβολή στη μνήμη αυτού του τόπου, της ματωβαμένης από τους ναζί  Κρήτης, με τους χιλιάδες σκοτωμένους στις μάχες, εκτελεσμένους αμάχους, φυλακισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Θα εξακολουθήσουμε να μένουμε απαθείς, θα επικυρώσουμε με τη σιωπή και τη στάση μας τέτοια γεγονότα; Θα ανεχθούμε τα φασιστοειδή στα Χανιά; Θα πάρουνε θέση οι φορείς, τα κόμματα της πόλης;

Την επιστολή αυτή την απευθύνουμε σε όλους τους φορείς της πόλης, σε όλους τους πνευματικούς ανθρώπους, στη νεολαία και στις οργανώσεις της, στα κινήματα, στο δήμαρχο και στους βουλευτές και τους καλούμε να πάρουν θέση, να αρχίσουν να κινητοποιούνται με όποιο μέσο κρίνουν πρόσφορο αλλά και από κοινού.

Τέλος, τους καλούμε να συνυπογράψουν αυτήν την επιστολή, η οποία θα δημοσιοποιηθεί μαζί με το κείμενο υπογραφών στον Τύπο και στα ΜΜΕ.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

www.stekichania.gr

Ο κατάλογος που ακολουθεί περιλαμβάνει τις γνωστότερες και ίσως σημαντικότερες από τις βίαιες ενέργειες ακροδεξιάς και ρατσιστικής τρομοκρατίας που πραγματοποιήθηκαν (κι έγιναν γνωστές) μέσα στο 2009. Δεν είναι εξαντλητικός, για τον απλό λόγο ότι μεγάλο μέρος των βιαιοπραγιών «χαμηλής έντασης», δύσκολα ή τυχαία έρχονται στο φως.

17 Ιανουαρίου: Επίθεση κρανοφόρων μελών του ακροδεξιού Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου με παλούκια και πέτρες στην Ιατρική Σχολή Λάρισας, εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τη δίωξη των συλληφθέντων του Δεκεμβρίου με τον «αντιτρομοκρατικό». Επέμβαση των ΜΑΤ για την προστασία των επιδρομέων. Η Τ.Ο. του ΠΑΣΟΚ καταδικάζει την «προβοκάτσια ακροδεξιών στοιχείων που προσπάθησαν να δυναμιτίσουν την κατάσταση», ενώ ο ΠΕΣ υπερασπίζεται δημόσια την ενέργειά του διακηρύσσοντας πως «η ερυθρά τρομοκρατία δεν θα περάσει».

21 Ιανουαρίου: Ενέδρα ακροδεξιών έξω από την κατάληψη «Αντι-Info Cafe», στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου, κατά τη διάρκεια ρεμπέτικης βραδιάς. Απόκρουσή τους, με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι ενός απ’ τους οργανωτές της εκδήλωσης.

21 Ιανουαρίου: Φωτιά στον καταυλισμό των Αφγανών στην Πάτρα (καταστροφή περίπου 40 παραπηγμάτων και του σχολείου-ιατρείου). Στο σημείο της πυρκαγιάς βρέθηκαν γκαζάκια, ενώ περίοικοι παρότρυναν τους πυροσβέστες να μην τη σβήσουν.

28 Ιανουαρίου: Ρατσιστική επιδρομή 7 ατόμων σε σπίτι Πακιστανών στη Νίκαια. Ξυλοδαρμός των ενοίκων, αρπαγή χρημάτων και διαβατηρίων.

24 Φεβρουαρίου: Δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα εναντίον του Στεκιού Μεταναστών και των γραφείων του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Η χειροβομβίδα ρίχτηκε στο παράθυρο του στεκιού στις 10 μ.μ., κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά δεν πέρασε το διπλό τζάμι κι εξερράγη στο δρόμο, προκαλώντας ζημιές σε διπλανά κτίρια. Καταδίωξη του δράστη από περιοίκους αλλά διαφυγή του με Ι.Χ. που τον περίμενε σε γειτονικό δρόμο. «Θάψιμο» του γεγονότος από τα ΜΜΕ με την ενεργό συμμετοχή «αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.», που προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις με διάφορα σενάρια.

1-5 Μαρτίου: Τρεις διαδοχικές ρατσιστικές επιθέσεις από ομάδα 10-15 φασιστών κατά ανύποπτων Πακιστανών σε δρόμους του Αιγάλεω, με αποτέλεσμα 4 τραυματίες (οι δύο σοβαρά) και τρεις τουλάχιστον ληστείες σε βάρος μεταναστών της περιοχής.

29 Μαρτίου: Ενέδρα τριών μελών της Οργάνωσης Εθνικιστών Ρεθύμνου (ΟΕΡ) στο φοιτητή Γιώργο Μωραΐτη, συνδικαλιστή της αριστερής παράταξης ΕΑΑΚ, και σοβαρός τραυματισμός του. Με καθυστέρηση κάμποσων ημερών η ναζιστική οργάνωση «αποποιείται» την ευθύνη για «το θλιβερό περιστατικό», κάνοντας λόγο για «προβοκάτσια»: «Ανόητοι, ανιστόρητοι, ανθέλληνες, χωρίς αρχές, ιδανικά, ηθική και πιστεύω, ξενοκίνητοι υπηρέτες ύπουλων και ανθελληνικών σχεδίων, μας πετάξατε το “τυρί” αλλά εμείς είδαμε τη φάκα, είμαστε παρόντες εκεί που πρέπει και όταν πρέπει».

2 Απριλίου: Νυχτερινή επιδρομή ακροδεξιών στον χώρο «Προκάτ 35» στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Υλικές φθορές κι «υπογραφή» των επιδρομέων με εθνικιστικά συνθήματα.

23 Απριλίου: Εκπρόσωποι της Πακιστανικής Κοινότητας Αθήνας καταγγέλλουν σε συνέντευξη τύπου πάνω από 30 επιθέσεις εναντίον ομοεθνών τους μεταναστών από δύο μηχανοκίνητες ρατσιστικές συμμορίες μέσα στο τελευταίο 15νθήμερο (Ν. Ιωνία, Καλογρέζα, Γαλάτσι, Περισσός, Ηράκλειο), με τουλάχιστον 19 τραυματίες.

8-9 Μαΐου: Κινητοποίηση της «Χρυσής Αυγής» στην Καλαμάτα, εναντίον επετειακής εκδήλωσης της τοπικής αντιεξουσιαστικής κίνησης «Αλάνια του Νέδοντα» για την πολύνεκρη ιστορική απεργία του 1934. Επίθεση εναντίον ζευγαριού αντιεξουσιαστών σε ουζερί της πόλης, σοβαρός τραυματισμός τους και ξυλοδαρμός σερβιτόρου που επιχείρησε να παρέμβει (8.5).

Επιδρομή των χρυσαυγιτών στο σιδηροδρομικό σταθμό σε αναζήτηση «αναρχικών», επιθέσεις σε εργαζομένους του ΟΣΕ και τραυματισμός 2 μεταναστών, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της ΕΛ.ΑΣ. (9.5).

9 Μαΐου: Επίθεση εκατό περίπου κρανοφόρων χρυσαυγιτών με ασπίδες, ρόπαλα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης (απ’ αυτές που διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ.), υπό την κάλυψη και προστασία διμοιριών των ΜΑΤ, εναντίον των ασιατών προσφύγων που στεγάζονται στο χώρο του παλιού Εφετείου, στην Ομόνοια. Βίαιη διάλυση αντιφασιστών που είχαν συγκεντρωθεί για να προστατέψουν τους πρόσφυγες. Τουλάχιστον 5 μετανάστες τραυματίες.

10 Μαΐου: Επίθεση χρυσαυγιτών στην Καλαμάτα, με κατσαβίδια και λοστούς εναντίον εκδήλωσης κατά των παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας και τραυματισμός 3 ατόμων.

10 Μαΐου: Επίθεση «αγνώστων» στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Περιστερίου, με υλικές ζημιές.

23 Μαΐου: Νυχτερινός εμπρησμός από ομάδα «αγνώστων» ενός υπόγειου μουσουλμανικού χώρου προσευχής στην οδό Αριστομένους, στον Αγιο Παντελεήμονα. Μέσα στο χώρο βρίσκονταν πέντε μετανάστες απ’ το Μπαγκλαντές, που μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.

26 Μαΐου: Εμπρησμός από «αγνώστους» του υπογείου της εκκλησίας του Αγ. Παντελεήμονα, όπου ο (προγραμμένος από τους τοπικούς ρατσιστές) παπάς περιέθαλπε το χειμώνα τους πρόσφυγες της περιοχής (8.45 μ.μ.).

Ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων κι ενός μέλους του ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε επειδή ακροδεξιοί με μαχαίρια απειλούσαν περαστικούς μετανάστες.

2 Ιουνίου: Τρομοκρατική επιδρομή της «Χρυσής Αυγής» στην Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, με σκοπό τη ματαίωση της παρουσίασης του ελληνο-μακεδονικού λεξικού από το «Ουράνιο Τόξο» με συμμετοχή ελλήνων και ξένων πανεπιστημιακών.

3 Ιουνίου: Πυρπόληση από «αγνώστους» του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (0.30 π.μ.).

6 Ιουνίου: Ομαδικός δημόσιος ξυλοδαρμός σύρου μετανάστη στο Ρέθυμνο από 20-25 μέλη της ΟΕΡ. Μια βδομάδα μετά, η οργάνωση αποποιείται κάθε ευθύνη για «τα γεγονότα της 6ης Ιουνίου», κατηγορώντας τα τοπικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ -που ανέδειξαν το ζήτημα- ότι «ακολουθούν την τακτική των αφεντικών τους, των Εβραίων, με την αιώνια κλάψα και κακία».

9 Ιουνίου: Επίθεση ροπαλοφόρων ακροδεξιών σε πολίτη που πήγε το παιδί του στην παιδική χαρά του Αγ. Παντελεήμονα, την οποία η τοπική «Επιτροπή Κατοίκων» έχει κλείσει διά της βίας. Προσαγωγή του πολίτη από τα ΜΑΤ για… «προκλητική συμπεριφορά», και πολιορκία του τμήματος από «αγανακτισμένους πολίτες».

5 Ιουλίου: Νυχτερινή βομβιστική επίθεση (πυροσωλήνας με μπαρούτι) κατά του αριστερού στεκιού «Σφεντόνα» της φοιτητικής παράταξης «Αγωνιστικές Κινήσεις», στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές στην είσοδο του κτιρίου και σε σταθμευμένο Ι.Χ.

7 Ιουλίου: Χρυσαυγίτες επιτίθενται μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ, εκσφενδονίζοντας μολότοφ, εναντίον αντιρατσιστικής διαδήλωσης 2.500 ατόμων. Το γεγονός καταγράφεται φωτογραφικά, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της «φυσικής και πολιτικής» ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ.

9 Ιουλίου: Επίθεση 15-20 ακροδεξιών με μολότοφ, φωτοβολίδες και καπνογόνα στην κατάληψη στέγης Βίλα Αμαλίας (11.30 μ.μ.), μετά το τέλος θεατρικής παράστασης. Ορμητήριο των επιτιθέμενων ήταν η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, όπου μισή ώρα νωρίτερα οι συγκεντρωμένοι ρατσιστές είχαν συνομιλία με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Χρήστο Μαρκογιαννάκη.

Απόκρουση των επιδρομών από τους καταληψίες, με τους πρώτους να εγκαταλείπουν τσάντα με 3 μολότοφ.

21 Ιουλίου: Επίθεση «αγνώστων» με 3 μολότοφ σε εγκαταλειμμένο βαγόνι του ΟΣΕ, στην Πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ, που στεγάζει το αντιεξουσιαστικό Radio Revolt. Μικρής έκτασης υλικές καταστροφές, που δεν παρεμποδίζουν τη λειτουργία του.

25 Ιουλίου: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην Κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ, στη Θεσσαλονίκη (5 π.μ.). Σβήσιμο της φωτιάς από τους κατοίκους, με τη βοήθεια γειτόνων.

1 Αυγούστου: Επιδρομή 2 κρανοφόρων που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα στην κατάληψη του κτήματος Πραπόπουλου, στο Χαλάνδρι. Απόπειρα διάρρηξης και σοβαρός τραυματισμός με λοστούς στο κεφάλι ενός άστεγου μετανάστη που βρισκόταν συμπτωματικά εκεί. Οι δράστες φεύγουν εγκαταλείποντας ένα στουπί με βενζίνη.

4 Αυγούστου: Νέα νυχτερινή επίθεση «αγνώστων» στην συμπρωτεύουσα στο βαγόνι του Radio Revolt, στο χώρο του ΑΠΘ, και πυρπόλησή του.

26 Αυγούστου: Επίθεση «αγνώστων» με κροτίδες στο υπόγειο τζαμί της οδού Αριστομένους, στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες βρίσκονταν μέσα για το ραμαζάνι (8.30 μ.μ.).

13 Σεπτεμβρίου: Επιδρομή καμιας εικοσαριάς κρανοφόρων ακροδεξιών με παλούκια στην κατάληψη Rosa Nera, στα Χανιά, τη στιγμή που σε άλλο σημείο της πόλης πραγματοποιείται το ετήσιο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ.

«Στην είσοδο χτύπησαν μια μητέρα, το μαθητή γιο της, ένα φίλο του και ένα μετανάστη. Φεύγοντας χτύπησαν έναν ηλικιωμένο και το γιο του, που φιλοξενούνται στην κατάληψη κι εκείνη την ώρα επέστρεφαν σ’ αυτήν» (από την ανακοίνωση της Rosa Nera).

1 Οκτωβρίου: Πυρπόληση του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (1.40 π.μ.). Οι δράστες άφησαν ως «επισκεπτήριο» φέιγ βολάν της «Χρυσής Αυγής». Περίπτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν επίσης καταστραφεί στα Χανιά (17.9), τη Ν. Ιωνία και το Παγκράτι.

1 Οκτωβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών κατά της τραγουδίστριας Σοφίας Παπάζογλου με καυστικό σπρέι στο πρόσωπο έξω από το μετρό της Κατεχάκη, όταν αρνήθηκε να πάρει το προεκλογικό υλικό που μοίραζαν. Μεταφορά της κοπέλας στο νοσοκομείο με εγκαύματα. Η ναζιστική οργάνωση «διαψεύδει» το συμβάν.

29 Οκτωβρίου: Επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του Παλιού Κυλικείου, στη Ρόδο (ξημερώματα). Υλικές φθορές.

30 Οκτωβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών στον ηθοποιό Πάνο Μουζουράκη με δακρυγόνο σπρέι έξω απ’ το κλαμπ όπου εργάζεται, ως «τιμωρία» για κάποιο «αντεθνικό» βίντεό του. Η «Χρυσή Αυγή» αρνείται την πατρότητα της επίθεσης, με το επιχείρημα «δεν είμαστε οργάνωση, άρα δεν έχουμε μέλη»!

2 Νοεμβρίου: Επίθεση με μολότοφ (4.30 π.μ.) στην κατάληψη στέγης της Λέλας Καραγιάννη 37, λίγες ώρες πριν από την αντιρατσιστική συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα.

3 Νοεμβρίου: Επίθεση τα ξημερώματα με μολότοφ στην κατάληψη στέγης Βίλα Αμαλίας. Οπως επισημαίνουν οι καταληψίες, «το δελτίο που δίνει η διεύθυνση ασφαλείας και αναπαράγουν οι δημοσιογράφοι κάνει λόγο για πέντε δράστες. Κάτι θα ξέρουν…».

8 Νοεμβρίου: Επίθεση 15 ατόμων στο Μεσολόγγι με λοστούς και καδρόνια εναντίον 4 μεταναστών, σοβαρός τραυματισμός και μεταφορά τους στο νοσοκομείο για περίθαλψη.

15 Νοεμβρίου: Απρόκλητη νυχτερινή επίθεση και ξυλοδαρμός δύο πολιτών σε δρόμο των Χανίων από ομάδα 10 ακροδεξιών, που τους αποκαλούν «αναρχικούς» και «κουμμούνια».

17 Νοεμβρίου: Επίθεση φασιστών σε κατοικία μεταναστών στη περιοχή “Αμπεριά” στα Χανιά την ώρα της πορείας.

22 Νοεμβρίου: Δημόσιος ξυλοδαρμός δύο παιδιών αραβικής καταγωγής σε κεντρική πλατεία του Αργους από ομάδα νεαρών Ελλήνων, που τα καλούσε «να φύγουν από την Ελλάδα».

23 Νοεμβρίου: Βραδινή ρατσιστική επιδρομή 40 κουκουλοφόρων ακροδεξιών με σιδερολοστούς, μολότοφ και μαχαίρια εναντίον καταστημάτων Αράβων στο Ν. Κόσμο. Υλικές καταστροφές, αρπαγή των ταμείων και σοβαρός τραυματισμός τριών μεταναστών.

24 Νοεμβρίου: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης (3.55 π.μ.).

Το ρεπορτάζ της «Ε» καταγράφει «θραύσματα σφηνωμένα σε τοίχους και αυτοκίνητα, σπασμένα τζάμια πολυκατοικιών σε ακτίνα 15 μέτρων και μια γειτονιά τρομοκρατημένη». Ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν παρόμοιος με αυτόν που χρησιμοποιήθηκε τον Ιούλιο κατά της «Σφεντόνας».

8 Δεκεμβρίου: Επίθεση ομάδας ακροδεξιών σε μετανάστες σε κεντρική πλατεία των Χανίων, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ενός Παλαιστίνιου κι ενός Μαροκινού.

11 Δεκεμβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών με σιδηρογροθιές σε δύο νέους στο Σύνταγμα και τραυματισμός τους επειδή είχαν «αναρχίζουσα» εμφάνιση. Σύμφωνα με το επίσημο site της, η ναζιστική οργάνωση πραγματοποιούσε εκείνη την ώρα «πολιτική δράση» στην περιοχή του Συντάγματος.

15 Δεκεμβρίου: Μεσονύκτια επίθεση με 2 μολότοφ από ισάριθμους επιβάτες μοτοσικλέτας σε σπίτι στο Γαλατά Χανίων, όπου μένει ο πατέρας ενός από τα δύο θύματα της φασιστικής επίθεσης της 15ης Νοεμβρίου. Γι’ αυτή την τελευταία, σύμφωνα με τον τοπικό τύπο, συνελήφθη 20χρονος, ο οποίος… αφέθηκε ελεύθερος λόγω παρέλευσης του αυτόφωρου. Από την επίθεση στο σπίτι προκλήθηκαν υλικές ζημιές και κινδύνευσαν 5 άτομα, ανάμεσά τους ένα μικρό παιδί, που βρισκόταν μέσα.

16 Δεκεμβρίου: Εμπρηστική επίθεση στο Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών στα Χανιά (7 π.μ.), μια μέρα πριν από το προγραμματισμένο συλλαλητήριο για τις πρόσφατες φασιστικές επιθέσεις στην πόλη (περίπου 15-20 μέσα σ’ ένα δεκαήμερο, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Στεκιού). Οι δράστες προκάλεσαν υλικές ζημιές κι «υπέγραψαν» στον τοίχο με σβάστικες.

18 Δεκεμβρίου: Επιδρομή κρανοφόρων ακροδεξιών στο Στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών, στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές και δύο τραυματίες.

18 Δεκεμβρίου: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην κατάληψη του Βοτανικού Κήπου, στην Πετρούπολη. Οι δράστες άφησαν πίσω τους προκήρυξη, διακηρύσσοντας ότι «τρίβουν τα αρχίδια τους στα καλοακονισμένα σπαθιά τους» (!) και περιγράφοντας το χτύπημα σαν απάντηση προς τις «επιθέσεις των αναρχοάπλυτων στα όργανα της τάξης και τα αστυνομικά τμήματα», την πυρπόληση «ελληνικών συμβόλων» και «ανθελληνικές κινήσεις» γενικώς. Η προκήρυξη κλείνει με προειδοποιήσεις με το σύνθημα «Σάλτο στο Ρεσάλτο».

23 Δεκεμβρίου: Εμπρηστική επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Αγρός», στο Ιλιον (11.45 μ.μ.). Ως εμπρηστικό υλικό χρησιμοποιήθηκε μπιτόνι με εύλεκτο υγρό, με αποτέλεσμα υλικές ζημιές.

27 Δεκεμβρίου: Ρατσιστική επίθεση «ομάδας κρούσης» με ρόπαλα του μπέιζμπολ και σιδηρογροθιές εναντίον παρέας μεταναστών σε μπαρ των Χανίων, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τριών νεαρών και μιας κοπέλας.

Την Τρίτη 9/2 στις 11:30 το βράδυ και ενώ γινόταν η συνέλευση της κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ 20 περίπου φασιστοειδή με κουκούλες, κράνη και παλούκια επιτέθηκαν στον χώρο της κατάληψης. Αφού εισήλθαν από το πίσω μέρος της κατάληψης, προσπάθησαν να βάλουν φωτιά στη στεγαστική κολλεκτίβα και προξένησαν κάποιες μικροφθορές .Περιφέρθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του χώρου και χωρίς να κινούνται βάσει οργανωμένου σχεδίου, χτύπησαν και τραυμάτισαν αρχικά 2 άτομα που βρέθηκαν τυχαία μπροστά τους ενώ αμέσως μετά ανέβηκαν στον 2^ο όροφο που την στιγμή εκείνη 57 άτομα  κάναμε συνέλευση. Προσπάθησαν να μπουν στον χώρο της συνέλευσης αλλά απωθήθηκαν με επιτυχία από συντρόφισσες και συντρόφους και μέσα στον πανικό τους τράπηκαν σε φυγή. Αλληλέγγυοι σύντροφοι και συντρόφισσες κατέφθασαν αμέσως, τέσσερις εκ των οποίων προλάβανε την ομάδα των φασιστοειδών και επιτεθήκανε σε δύο απ’αυτούς. Οι μπάτσοι ήταν εξίσου γρήγοροι και αφού ανέκοψαν την κίνηση των υπόλοιπων συντρόφων προς τα φασιστοειδή ακολούθησε συμπλοκή και ρίψη δακρυγόνων. Κατόπιν αυτού, οι 300-400 περίπου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες κινήθηκαν και παρέμειναν εντός του χώρου της κατάληψης ενώ λίγο αργότερα οι μπάτσοι αποχώρισαν.

Φαίνεται πως την περίοδο που διανύουμε, αυτή της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, αμέσως μετά από μια περίοδο αντι-εξέγερσης  που ακολούθησε τον Δεκέμβρη του 2008, υπάρχει μια στροφή της κοινωνίας προς τον συντηρητισμό και τις ακροδεξιές λογικές. Το νεφελώδες πολιτικό περιεχόμενο που πλαισιώνει τις σύγχρονες εμφανίσεις φασιστοειδών βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην παρούσα κοινωνική συγκυρία που επιτρέπει ιδέες μίσους και μητροπολιτικής βίας να εμφανιστούν και να συντηρηθούν. Η εκκόλαψη φασιστοειδών ευαγγελίζεται απαντήσεις στα αδιέξοδα, την κρίση νοήματος του συστήματος και υπόσχεται μια ταυτότητα που να υπερέχει των υπολοίπων, αυτή της εθνικής. Αντιλαμβανόμαστε  την επίθεση αυτή, καθώς και αυτή που έγινε την Δευτέρα 8/2 στην είσοδο της κατάληψης με εμπρηστικό μηχανισμό, ως κομμάτι μιας σειράς επιθέσεων σε καταλήψεις, στέκια και ανοιχτούς πολιτικούς χώρους που σκοπό έχει να κάμψει την ριζοσπαστική πολιτική δράση για την κοινωνική απελευθέρωση καθώς και όσες και όσους αντιστέκονται.