κείμενο των “σαλταδόρων” για τους συλληφθέντες του Ε.Α.

ΤΟΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Ο χρόνος

Την ώρα που τα όνειρα για κοινωνική ανέλιξη καταρρέουν, την ώρα που το φρούτο της “εθνικής” ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού έχει σαπίσει, την ώρα που τα όνειρα του καταναλωτισμού βυθίζονται μέσα στα χρέη, την ώρα που ο δημοκρατικός διάλογος που προτάσσεται ως η μόνη λύση των κοινωνικών διαμαχών, βρίσκεται σε αδιέξοδο, την ώρα που είναι υποθηκευμένες οι επόμενες γενιές, η πίστη χάνεται και το κράτος πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους ύπαρξής του.

Η εικόνα που είχε κατασκευάσει η κυριαρχία για τον εαυτό της έχει πλέον θρυμματιστεί και το μόνο που απέμεινε είναι η βαρβαρότητα της φτώχειας της εξαθλίωσης, της ανεργίας, του άγριου ανταγωνισμού, της κενότητας των κοινωνικών σχέσεων και της αστυνομικής καταπίεσης. Το μέχρι πρότινος μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης και ξεζουμίσματος της εργατικής δύναμης φαίνεται οτι έχει φάει τα ψωμιά του. Η εξουσία προσπαθεί εναγωνίως να επιβάλει τους νέους όρους του κοινωνικού συμβολαίου. Η διασφάλιση της απρόσκοπτης ανάπτυξης του κεφαλαίου, απαιτεί τη λήψη τέτοιας έκτασης μέτρων που θα οδηγήσουν σε ιστορικές κοινωνικές ανακατατάξεις με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Ήδη όλο και ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια δυσπιστούν απέναντι στην κρατική διαχείριση και συσσωρεύουν οργή για τις συνθήκες διαβίωσης. Μέσα σε αυτή την ιστορική συγκυρία φαίνεται να αναπτύσσεται μια ετερόκλητη κοινωνική δυναμική που είναι έτοιμη να αντισταθεί, να ανταγωνιστεί και να αποτελέσει ενδεχόμενο κίνδυνο για τα καθεστωτικά σχέδια. Ένα δείγμα της άλλωστε γεύτηκε η εξουσία το Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του Αλέξη από τα κρατικά σκυλιά. Το φυτίλι λοιπόν είναι ήδη αναμμένο και η μπόμπα έτοιμη να εκραγεί. Για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση το κράτος απ’ τη μια πλευρά προτάσσει την εθνική ενότητα εναντίον του “εξωτερικού εχθρού”, των ευρωπαίων δανειστών, των τοκογλύφων, των κερδοσκόπων κ.ά. και απ’ την άλλη επιτίθεται εναντίον του “εσωτερικού εχθρού”, του ριζοσπαστικού δηλαδή κομματιού των καταπιεσμένων και όλων των δυνητικά αγωνιζόμενων.

Το σχέδιο λοιπόν είναι έτοιμο για να εφαρμοστεί την κατάλληλη στιγμή. Και ποια είναι αυτή; Μα ποιά άλλη, εκτός από εκείνη την ώρα που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις για τους όρους με τους οποίους θα προσδεθεί το ελληνικό κράτος στο άρμα του ΔΝΤ. Τότε διάλεξαν οι κυρίαρχοι, να εξαπολύσουν μια λυσσασμένη επίθεση απέναντι στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο, ως κομμάτι του “εσωτερικού εχθρού”.

Ο τρόπος

Το Σάββατο 10.4.10 έξι αγωνιστές με μακροχρόνια κινηματική δράση, συλλαμβάνονται από τα “λαγωνικά” της αντιτρομοκρατικής και κατηγορούνται για συμμετοχή στην ένοπλη οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας”. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ξεκινάει ένα δεύτερο γαϊτανάκι τρομοϋστερίας με τις γνώριμες, από την υπόθεση της 17Ν (2002), μεθοδεύσεις της συμμορίας κράτους – μμε – αστυνομίας.

τα μμε

Αναβαθμίζοντας τις τακτικές τους, τα Μέσα Κοινωνικής Χειραγώγησης, ως το δεξί χέρι των μπάτσων, και με βάση σενάρια αστυνομικής φαντασίας και φήμες δικάζουν, λασπολογούν και κατασκευάζουν ενόχους, αλαλάζοντας στα τηλεπαράθυρα. Βαφτίζουν γιάφκες τα σπίτια με καλαμωτές, αναπαράγουν κατασκευασμένες τηλεφωνικές συνομιλίες, που αργότερα αποκαλύπτεται πως είναι ψεύτικες. Χωρίς κανένα έλεος και ντροπή, επιδίδονται σε ένα κυνήγι μαγισσών συκοφαντώντας και διαπομπεύοντας άλλους αγωνιστές, λόγω της πολιτική τους δράσης και των φιλικών/συγγενικών τους σχέσεων. Σπέρνουν τη σύγχυση ανακατεύοντας σενάρια που εμπλέκουν τους συλληφθέντες σε όλες τις ένοπλες οργανώσεις. Παρουσιάζουν ως πειστήριο ενοχής τη γνωριμία που κάποιος μπορεί να είχε με τον δολοφονημένο από το κράτος αγωνιστή Λ. Φούντα.

Δεν είναι απλώς και μόνο τα φερέφωνα του κράτους και της ασφάλειας, τελώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία. Είναι μια κανιβαλιστική μηχανή κατασκευής της θεαματικής πραγματικότητας της νέας Τάξης πραγμάτων.

Οι μπάτσοι

Μπροστά στην αγωνία τους να επαναλάβουν άλλο ένα “θρίαμβο εξάρθρωσης”, τα φυντάνια της ασφάλειας συλλαμβάνουν και διώκουν αγωνιστές με μεθόδους που εγκαινίασαν εντατικά το φθινόπωρο του 2009, με την υπόθεση του Χαλανδρίου. Παρουσιάζουν ως ενοχοποιητικά στοιχεία αποτυπώματα σε λογοτεχνικά και πολιτικά βιβλία, σε χειρόγραφες σημειώσεις και σε κινητά αντικείμενα, καθώς επίσης και σε όργανα γυμναστικής και κειμήλια· ανακαλύπτουν γιάφκες εκεί που υπάρχουν μόνο έπιπλα, βιβλιοθήκες και καναπέδες, ενώ όποιος έτυχε να περάσει από εκεί κυνηγιέται και χαρακτηρίζεται τρομοκράτης· παρακολουθούν αμέτοχοι ασκήσεις σκοποβολής με σκουριασμένες σφαίρες και ισχυρίζονται ότι έχουν βρεθεί πρωτότυπες προκυρήξεις, σχεδιαγράμματα και “ύποπτες” τηλεφωνικές συνομιλίες, στοιχεία τα οποία είναι ωστόσο άφαντα από την δικογραφία· ως άλλος στρατός κατοχής καταλαμβάνουν ολόκληρες γειτονιές (νέα φιλαδέλφια, νέα ιωνία, εξάρχεια κ.ά.), εισβάλλουν σε σπίτια, ανακρίνουν, εκφοβίζουν και τέλος πάνω στον πανικό τους ανακαλύπτουν βόμβες που τελικά αποδεικνύονται βεγγαλικά. Ο αστυνομικός μηχανισμός δεν είναι απλώς και μόνο ο εκτελεστικός βραχίονας της κυριαρχίας. Είναι το οργανικό στοιχείο του νέου ολοκληρωτισμού. Είναι το πανταχού παρών μάτι της εξουσίας, που αναλαμβάνει πλέον τον έλεγχο και την επιτήρηση των κοινωνικών σχέσεων.

Ο σκοπός

Κι όμως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο. Μέσα στην αναμπουμπούλα της τηλε-δικτατορίας, η εξουσία, διαπραγματεύεται τους όρους δανεισμού από το ΔΝΤ, ετοιμάζει νέα άγρια επίθεση σχετικά με το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό, περνάει καινούριους νόμους για την παιδεία και νομιμοποιεί τη χρήση καμερών σε δημόσιους χώρους. Η σημαντικότερη στόχευση όμως, δεν είναι η αλλαγή της “ατζέντας” στο θεαματικό “δημόσιο διάλογο” και ο αποπροσανατολισμός. Η κυριαρχία επιτίθεται στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο ως κομμάτι που συμμετέχει και συνδιαμορφώνει μέσα στο ευρύτερο κίνημα. Επιχειρώντας να ποινικοποιήσει όχι μόνο την κινηματική δράση του αναρχικού χώρου, αλλά και την ανατρεπτική/ριζοσπαστική σκέψη, η εξουσία προσπαθεί να τον εγκληματοποιήσει απογυμνώνοντάς τον πολιτικά, να τον αποκόψει από τις κοινωνικές του ρίζες και τους δεσμούς που αναπτύσσει με άλλα κοινωνικά κομμάτια, ώστε να μπορέσει να τον καταστείλει. Κι όμως το μήνυμα των διώξεων δεν περιορίζεται μόνο εκεί, αλλά απευθύνεται σε κάθε αγωνιστή (ενεργό ή δυνητικό), σε κάθε πολιτικό χώρο και συλλογικότητα.

Η περίπτωση, μεταξύ πολλών άλλων, της προφυλάκισης του Μάριου Ζ. (πορεία απεργίας 11/03), που τα σαμπουάν μετατρέπονται σε μολότωφ είναι χαρακτηριστική. Και ακόμα, είναι ένα μήνυμα για όλη την κοινωνία, πως η αντικαθεστωτική δράση και σκέψη είναι μάταια και ατελέσφορη. Ταυτόχρονα η θεαματική αυτή επιχείρηση έχει ως στόχο να ανακτήσει το καταρρακωμένο κύρος της κρατικής και αστυνομικής εξουσίας, ως δύναμη διαχείρισης των κοινωνικών συγκρούσεων. Να νομιμοποιήσει την παρουσία της στις γειτονιές, να εκμαιεύσει τη συναίνεση για να βγαίνουν τα όπλα της και να δολοφονούν (αμέτρητα παραδείγματα δολοφονιών από μπάτσους , με πιο πρόσφατα του Nichola Toddi, 25χρονου εργάτη στις 16/02 και του αναρχικού Λάμπρου Φούντα στις 11/03). Επίσης θέλουν να προωθήσουν την αφομοίωση κοινωνικών τμημάτων στις εξουσιαστικές δομές, καλώντας τους “πολίτες” να συνεργαστούν και να δώσουν πληροφορίες στην αστυνομία, κοινώς να ρουφιανέψουν το διπλανό τους, σαν σύγχρονοι δωσίλογοι, καλλιεργώντας την καχυποψία.

Και ένα κάλεσμα

Το πρώτο κύμα των αντιστάσεων στα “νέα μέτρα” (απεργίες φλεβάρη-μάρτη του 2010), δεν κατάφερε να διαχύσει την κοινωνική αναταραχή. Η προσωρινή ανοχή ευρύτερων κομματιών της κοινωνίας στις μεταρρυθμίσεις, έκανε το αστικο-Δημοκρατικό καθεστώς να πιστέψει, πως ήρθε η ώρα να εξαπολύσει μιας τέτοιας έκτασης επίθεση, που θα καθηλώσει την υπό διαμόρφωση κινηματική κοινωνική δυναμική και θα διακόψει το ενδεχόμενο της ενδυνάμωσής της.

Κι όμως με την έναρξη της επιχείρησης, ήρθαν και οι αντιστάσεις στην τρομοϋστερία. Με συγκεντρώσεις έξω από τα σπίτια που “ερευνούσαν” οι μπάτσοι (πετράλωνα, κυψέλη, εξάρχεια). Με δυναμική παρουσία στα δικαστήρια. Με καταλήψεις στο πολυτεχνείο, στην ΕΣΗΕΑ (αθήνα), στη σχολή δημοσιογραφίας (θεσσαλονίκη), σε τηλεοπτικό σταθμό και στα γραφεία του πασοκ (ηράκλειο), στα γραφεία της εφημερίδας “ταχυδρόμος” (βόλος). Με διαμαρτυρίες ενάντια στην αστυνομοκρατία σε γειτονιές (νέα φιλαδέλφια).

Μπροστά στην περαιτέρω ένταση της εκμετάλλευσης και την υποτίμηση των συνθηκών ζωής, που απαιτούν “εθνική ενότητα” και κοινωνική σταθερότητα, δεν έχουμε να τους χαρίσουμε τίποτε. Προτάσσουμε την όξυνση των κοινωνικών αγώνων, οργισμένα και συνειδητά. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για αυτά που έρχονται και ξέρουμε με ποιους είμαστε στον πόλεμο που διεξάγεται. Καμία συνδιαλλαγή, καμία συναίνεση. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Ο δρόμος το πεδίο δράσης μας.

κράτος και μμε είναι οι τρομοκράτες


αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι*


κάτω τα ξερά σας από τους αγωνιστές


άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων


που κατηγορούνται για την υπόθεση του επαναστατικού αγώνα


*δεν είναι όλοι οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι

συνέλευση αναρχικών -αντιεξουσιαστών "σαλταδόροι"

Κείμενο της ανοιχτής συνέλευσης χωριών βορειοδυτικής Κρήτης

Περί "πράσινου" καπιταλισμού…

Πριν από όλα, ομολογούμε ότι αυτό που μας κίνησε την περιέργεια να αναρωτηθούμε ευρύτερα τι κρύβεται πραγματικά πίσω από την επονομαζόμενη «Πράσινη Ανάπτυξη» και πως θα υλοποιηθούν μελλοντικά έργα ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) στα υπόλοιπα βουνά του νησιού, είναι η προβολή του τοπικού αυτού προβλήματος. Θα θέλαμε λοιπόν να εκθέσουμε και να περιγράψουμε την "Πράσινη Ανάπτυξη" όπως αυτή εφαρμόζεται στο Αποπηγάδι, πέρα από τα όσα φωτίζει η ειδησιογραφία της επικαιρότητας, με τις αστυνομικές δυνάμεις να συμπορεύονται της εταιρίας "Αιολικής Μουσούρων Α.Ε." σε κάθε "επίσκεψή" της στο Αποπηγάδι και να κάνουν διπλοβάρδιες φυλάσσοντας μηχανήματα πολυεθνικών.

Αρχικά ας αναρωτηθούμε τι επιπτώσεις θα έχει στο περιβάλλον, στην υγεία αλλά και στις οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων, η δημιουργία μιας βιομηχανικής ζώνης παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ισχύος τουλάχιστον 200 MW από πέντε θυγατρικές της Γαλλικής EDF (η αντίστοιχη ΔΕΗ της Γαλλίας) στη περιοχή. Οι κάτοικοι θα πληρώνουν κανονικά τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, επιβαρυμένους μάλιστα με το πράσινο τέλος, υπέρ ΑΠΕ, χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος, πέραν του 2% επί των κερδών των εταιρειών που δικαιούνται οι δήμοι. Όλα αυτά τη στιγμή που η ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ πωλείται βάση νόμου από τις εταιρείες δύο φορές ακριβότερα στη ΔΕΗ, σε σχέση με την τρέχουσα τιμή του ρεύματος και όλες οι επενδύσεις είναι επιδοτούμενες από κράτος και Ευρωπαϊκή ένωση σε ποσοστό 75%.

Το ρεύμα όλων των αναγκών του νησιού μας είναι μεταξύ 600-700 MW, οι εταιρείες λοιπόν στο Αποπηγάδι έχουν αιτηθεί να υλοποιήσουν έργα που θα καλύπτουν θεωρητικά το 1/3 των ενεργειακών απαιτήσεων της Κρήτης. Στο Αποπηγάδι σχεδιάζονται Αιολικά-υβριδικά πάρκα ισχύος 200 MW, εκατοντάδων ανεμογεννητριών ισχύος τουλάχιστον 1 MW, με 8 ανεξάρτητες δεξαμενές χωρητικότητας 1.000.000 κυβικών μέτρων νερού έκαστη, για υβριδικούς (που λειτουργούν συμπληρωματικά όταν δεν φυσάει αέρας) σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα έργα αυτά προβλέπεται να υλοποιηθούν ύστερα από έγκριση στη Ρ.Α.Ε. (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας),  6 διαφορετικών αιτήσεων που κατέθεσαν 5 θυγατρικές της Πολυεθνικής EDF. Η EDF με τη δημιουργία πολλών διαφορετικών θυγατρικών εταιρειών ιδίων συμφερόντων που διαφέρουν μόνο στο όνομα, κάνει έτσι κατάτμηση του συνολικού έργου των 200 MW σε μικρότερης ισχύος, άρα και ευκολότερα στην αδειοδότηση τους  όσον αφορά περιβαλλοντικούς όρους υποέργα.

Η Περιβαλλοντική Mελέτη του πρώτου επίσημα αδειοδοτημένου αιολικού πάρκου της εταιρείας Αιολική Μουσούρων ΑΕ., που πήρε έγκριση από το αρμόδιο τμήμα περιβάλλοντος της Νομαρχίας Χανίων, αναφέρει για το Αποπηγάδι: «η περιοχή  δεν παρουσιάζει κάποια ενδιαφέροντα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά αφού δεν έχει εκτεταμένα αποθέματα νερού». Το γεγονός ότι το βουνό Αποπηγάδι αποτελεί το μεγαλύτερο ταμιευτήρα νερού στο Νομό, υδρεύοντας χωριά στις Επαρχίες Σελίνου, Κυδωνίας και Κισσάμου, ενώ πηγάζουν από τους παραπόταμους του μεγάλα ποτάμια όπως ο Ταυρωνίτης, Βαβουλεδιανός, Σεμπρωνιώτης, Σουγιανός και Παλαιοχωρίτικος ποταμός, δε φαίνεται να συγκίνησε τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες, Περιφέρεια, Δασαρχείο, Τμήμα Περιβάλλοντος Νομαρχίας. Αντίθετα άνοιξε την όρεξη των υποψήφιων επενδυτών της EDF, οι οποίοι μπορεί στις περιβαλλοντικές μελέτες που καταθέτουν στην Νομαρχία Χανίων να παρουσιάζουν  ημιβραχώδη «ασβεστολιθικών πετρωμάτων» έρημο το Αποπηγάδι, που κατοικείται μόνο «από ποντικούς των ορέων και φίδια», παρόλα αυτά, θα κάνουν χρήση εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού στα υδροηλεκτρικά έργα που ετοιμάζουν.

Έργα ΑΠΕ στην κλίμακα που ετοιμάζονται στο Αποπηγάδι απειλούν με ερημοποίηση μεγάλο τμήμα του βουνού, που είναι ζωτικής σημασίας για την ύδρευση της ευρύτερης περιοχής. Το Αποπηγάδι είναι ένα καταπράσινο βουνό γεμάτο από ρυάκια, πηγές και χείμαρρους, καταφύγιο για μεγάλα αρπαχτικά πουλιά όπως ο Χρυσαετός, ο Γύπας και ο απειλούμενος με εξαφάνιση Κοκκαλάς. Το μέγεθος των δεξαμενών νερού, οι γεωτρήσεις που προβλέπουν οι εταιρείες για τα υβριδικά έργα, οι 850 τόνοι τσιμέντου που απαιτεί η κάθε βάση ανεμογεννήτριας, οι πολλών χιλιομέτρων οδοί διάνοιξης, οι πυλώνες υψηλής τάσης και οι υποσταθμοί ρεύματος, θα μετατρέψουν το βουνό σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη. Για τα προστατευόμενα σπάνια αρπαχτικά πουλιά που ψάχνουν τροφή καθημερινά στο Αποπηγάδι, αυτό σημαίνει απώλεια ενός σημαντικού βιοτόπου και διαρκής κίνδυνος λόγω σύγκρουσης αυτών με ανεμογεννήτριες.

 
Για τους κατοίκους σημαίνει οριστικό τερματισμό οποιασδήποτε μελλοντικά ήπιας μορφής αγροτουριστικής ανάπτυξης και έλεγχος του υψηλής ποιότητας νερού του βασικού υδάτινου ταμιευτήρα του νομού Χανίων από εταιρείες. Υψηλής ενέργειας Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από πυλώνες υψηλής τάσης σημαίνει αυξημένα ποσοστά σε λευχαιμίες και καρκίνους στους κατοίκους, ενώ οι υπόηχοι που παράγει μια ανεμογεννήτρια σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων, μπορούν να προκαλέσουν κατάθλιψη, σοβαρές νευρικές διαταραχές, αϋπνία και μόνιμο στρες. Δεν υπάρχει κάποιος χωροταξικός σχεδιασμός ή κάποια ενιαία περιβαλλοντική μελέτη στο Αποπηγάδι  που να θέτει κάποια όρια στις αδειοδοτήσεις των εταιρειών που ενδιαφέρονται να πραγματοποιήσουν επενδύσεις σε αιολικά και υβριδικά πάρκα.

 
Υπάρχει όμως και αναδείχτηκε στο Αποπηγάδι μια άλλη σημαντική παράμετρος του προβλήματος των ανεξέλεγκτων αιτήσεων και μετέπειτα αδειοδοτήσεων γιγάντιων αιολικών πάρκων σε πολλές κορυφές του νησιού, κρίσιμη για το φυσικό περιβάλλον όσο και για την επιβίωση των κατοίκων των ορεινών χωριών του νησιού μας. Το Δασαρχείο Χανίων επικαλούμενο υπουργική απόφαση του 1980 σύμφωνα με την οποία η χαρακτηρισμένη ως δασική γη τεκμαίνεται δημόσια, θεωρεί εαυτόν διαχειριστή των δασικών εκτάσεων στην Κρήτη. Οι εταιρείες πετυχαίνουν το χαρακτηρισμό γης έκτασης χιλιάδων στρεμμάτων  ως δασικής και δημόσιας προκειμένου να υλοποιήσουν επενδύσεις Αιολικών πάρκων, μέσω αιτήσεων στο Δασαρχείο, χωρίς καμία προσκόμιση τίτλου-συμβολαίου και τοπογραφικού όπως απαιτούνται αντίθετα να προσκομισθούν από τους απλούς πολίτες που θα αιτηθούν στην ίδια υπηρεσία τον χαρακτηρισμό της γης τους. Με τον ταχύ και εύκολο χαρακτηρισμό της γης τους ως δημόσιας και δασικής, οι λιγοστοί κάτοικοι των ορεινών χωριών διώχνονται σταδιακά από τις περιουσίες τους καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και την υπομονή να κάνουν δικαστικούς αγώνες προκειμένου να αποδείξουν κυριότητα σε πάππου προς πάππου κληρονομημένη γη.

 
Στην περίπτωση Αποπηγάδι οι ενδιαφερόμενες  εταιρείες, ουδέποτε ενημέρωσαν  τους κατοίκους των παρακείμενων χωριών  για τις επενδύσεις τις οποίες σκόπευαν να πραγματοποιήσουν στο τόπο τους. Αντίθετα,  πέτυχαν με τις τέσσερις αιτήσεις τους για χαρακτηρισμό γης στο Δασαρχείο Χανίων, να χαρακτηρίσουν ως δασικά και "δημόσια" κτήματα 2600 στρέμματα με διάτρητες και άκυρες πράξεις αποχαρακτηρισμού γεωργικής κτηνοτροφικής και χορτολιβαδικής γης. Στη βιασύνη του να εξυπηρετήσει τις ενδιαφερόμενες εταιρείες το Δασαρχείο Χανίων ανέφερε στους αποχαρακτηρισμούς το Αποπηγάδι άλλοτε ως "Στρογγυλή Κορυφή" και άλλοτε ως "Στρογγυλό Κεφάλι". Οι δύο από τις τέσσερις πράξεις είχαν (;) αναρτηθεί σε λάθος δήμο από αυτόν στον οποίο απεικονιζόταν στα τοπογραφικά της η κάθε πράξη χαρακτηρισμού!!

 
Η εταιρεία Αιολική Μουσούρων Α.Ε. και οι υπόλοιπες θυγατρικές της EDF βρήκαν τον τρόπο να παρακάμψουν τις αντιδράσεις που προέκυψαν στο Αποπηγάδι, στα σχέδια τους για «αιολικά πάρκα» και υβριδικά, στην απέναντι από το Αποπηγάδι κορυφή «Πλακάκια». Εκεί, χωστά-χωστά, πιάνοντας έναν-έναν τους ιδιοκτήτες των χειμαδιών του βουνού και βάζοντας τους να υπογράψουν ένα ιδιωτικό συμφωνητικό με όρους τάχα εχεμύθειας και εμπιστευτικότητας και εξόφθαλμων παραχωρήσεων υπέρ της εταιρείας, κατάφεραν σκορπώντας μερικά χιλιάρικα από τα εκατομμύρια των επιδοτήσεων που θα πάρουν να κλείσουν προσωρινά το στόμα κάποιων κατοίκων. Η γη αυτή την οποία σήμερα παραχωρούν εν αγνοία τους στις εταιρείες με το ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφουν, αύριο θα είναι παραχωρημένη «νόμιμα» και επίσημα από το Δασαρχείο Χανίων στις ίδιες εταιρείες, ως «δημόσια δασική»  και θα  έχουν χάσει εκτός από τη γη τους και την ευκαιρία να αγωνιστούν για να βάλουμε όλοι μαζί ένα φρένο στο ξεπούλημα τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και του τόπου μας.

 
Η εταιρεία Σάρρας και Σια έχει κάνει αιτήσεις στη ΡΑΕ, για δημιουργία Αιολικών Πάρκων σε 39 κορυφές του νησιού (μεταξύ αυτών είναι και το Αποπηγάδι) συνολικής ισχύος 1002  ΜW, με σκοπό τη μεταφορά και πώληση του παραγόμενου ρεύματος μέσω υποθαλάσσιου καλωδίου στην Αττική. Η ενέργεια που παράγεται από Αιολικά πάρκα είναι συμπληρωματική αυτής των συμβατικών σταθμών και όπου εφαρμόστηκε σε γιγάντια κλίμακα στο εξωτερικό, δεν υποκατέστησε ούτε τη χρήση των πυρηνικών ηλεκτρικών εργοστασίων, ούτε την καύση του πετρελαίου. Τη στιγμή που το ρεύμα που καλύπτει τις ανάγκες όλου του Ανατολικού Σελίνου είναι μόλις  0.5 MW, έργα ισχύος 200 MW μόνο στο Αποπηγάδι είναι ένας ανεπιθύμητος πράσινος καπιταλισμός. Θέλουμε ΑΠΕ μικρής κλίμακας σε επίπεδο οικείας, κοινότητας ή δήμων για τοπική αυτονομία και αυτάρκεια. Ας στηριχτούν έμπρακτα από την πολιτεία οι ΑΠΕ με επιδοτήσεις στα νοικοκυριά για τοποθέτηση μικρών ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, που δε θα επιβαρύνουν το φυσικό περιβάλλον και θα μας καθιστούν ενεργειακά ανεξάρτητους. Έργα που θα καλύπτουν με ανεμογεννήτριες σχεδόν όλα τα βουνά μας και τις όμορφες κορυφογραμμές των Λευκών Ορέων, εξυπηρετούν τη γιγάντωση του κέρδους των πολυεθνικών της ενέργειας και υποβαθμίζουν το περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής μας.

 
Ο αγώνας των κατοίκων του Αποπηγαδιού είναι ένα στοίχημα για το αν θα επικρατήσει η αντίληψη του κέρδους πάνω από όλα και η επίτευξη του με όλα τα μέσα, ή αν θα δικαιωθεί η προστασία των αδύναμων αυτής της ιστορίας… της φύσης και των κατοίκων.

Kείμενο Αναρχικών – Αλληλέγγυων για την Κατάληψη Rosa Nera

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ

Mπροστά σε μια γενικευμένη κοινωνική αποσταθεροποίηση η Κυριαρχία προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο βασικός διαμορφωτής των ιστορικών εξελίξεων που συμβαίνουν στον ελλαδικό χώρο. Η βίαιη προλεταριοποίηση των μέχρι πρότινος μικροαστικών στρωμάτων και η περαιτέρω απαθλίωση των συνθηκών ζωής για όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια, σηματοδοτούν τεράστιες ανακατατάξεις στο επίπεδο των κοινωνικών δυνάμεων. Ζούμε την ιστορική μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς, του οποίου η μορφή και το περιεχόμενο βρίσκονται ακόμη υπό διαμόρφωση. Τα θεμέλια του 35χρονου αστικο-δημοκρατικού καθεστώτος και η κοινωνική συναίνεση που το συνοδεύει έχουν διαρραγεί. Η Κυρίαρχη Τάξη έχει διασαλευτεί. Τα κοινωνικά εκείνα κομμάτια που επέλεξαν να εξεγερθούν, αρνούμενα την εκμετάλλευση και την υποτίμηση της ζωής τους έχουν ήδη κηρύξει και από την πλευρά τους –δημόσια και τυπικά- τον πόλεμο στους κυρίαρχους από το δεκέμβρη του 2008.

Έκτοτε μια ισχυρή, δυναμική και ετερόκλητη κοινωνική μειοψηφία προσπαθεί να ανταγωνιστεί τις κυρίαρχες επιταγές, να απαντήσει και να αντισταθεί στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της εξουσίας. Ένα μόνο κομμάτι αυτού του μορφώματος είναι και το πλέγμα των καταλήψεων, των ανοιχτών κοινωνικών χώρων και στεκιών, που απλώνονται πλέον σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Μέσα σε αυτήν την υπό διαμόρφωση κοινωνική δυναμική οι καταλήψεις και τα στέκια λειτουργούν ως σημεία συσπείρωσης αγωνιστών, ως κύτταρα αντίστασης και ως χώροι πολιτικής-κινηματικής ζύμωσης αντιλήψεων και συνειδήσεων. Ταυτόχρονα προσπαθούν να κινητοποιηθούν και να πάρουν πολιτικές πρωτοβουλίες ανταγωνιστικές και μη ενσωματώσιμες στην κυρίαρχη τάξη.

Το αστικο-Δημοκρατικό Καθεστώς, στην προσπάθειά του να καθορίσει την “τελική” έκβαση του νέου κοινωνικού συμβολαίου, επιχειρεί να αποσυνθέσει και να διαλύσει τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις που δεν αφομοιώνονται στην Κυρίαρχη Τάξη. Ταυτόχρονα προσπαθεί να απομονώσει και να καταστείλει εκείνα τα κομμάτια που μπορούν να δώσουν επικίνδυνη, για την εξουσία, τροπή στις εξελίξεις, διαχέοντας τις αντιλήψεις και τις πρακτικές τους στην κοινωνία. Σε αυτή τη συγκυρία, το κράτος επιστρατεύει όλα του τα όπλα, όχι απλώς για να καταστείλει τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια, αλλά για να επιτηρεί όλο το πλέγμα των κοινωνικών σχέσεων, ώστε κάθε υπόνοια αντικαθεστωτικής σκέψης ή/και δράσης να καταπνίγεται εν τη γεννέσει. Οι καταλήψεις και τα στέκια δεν θα μπορούσαν φυσικά να μείνουν στο απυρόβλητο. Επαγγελματίες χειραγωγοί και συκοφάντες δημιοσιογραφίσκοι, πρυτάνεις, μπάτσοι, παρακρατικοί και φασίστες προσπαθούν να λασπολογήσουν, να τρομοκρατήσουν, να καταστείλουν και να σπάσουν τα ερείσματα που έχουν οι καταλήψεις και τα στέκια σε κομμάτια της κοινωνίας και να τα διαχωρίσουν από το ευρύτερο κοινωνικό κίνημα στο οποίο συμμετέχουν και συνδιαμορφώνουν. Έτσι τους τελευταίους μόνο μήνες είχαμε εισβολή μπάτσων στο Ρεσάλτο, χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών, βόμβα στο buena ventura, απόπειρες εμπρησμού (αγρός, villa amalias, λέλας καραγιάννη), επιθέσεις φασιστοειδών σε rosa nera, κτήμα πραπόπουλου.

Στα χανιά, τα χριστούγεννα του 2009, η πρυτανεία και οι μπάτσοι αδειάζουν την κατάληψη παπαδοπέτρου, αφαιρώντας ταυτόχρονα και όλα τα πορτοπαράθυρα. Την ίδια περίοδο ξαναρχίζουν να πιπιλίζουν το “ζήτημα του κτιρίου της παλαιάς μεραρχίας”, που είναι κατειλημμένο εδώ και έξι χρόνια (Rosa Nera). Μετά την ακύρωση της διαδικασίας για τη δημοπράτηση της κατάληψης rosa nera (2.3.10), οι πρυτανικές αρχές την αναβάλλουν και την πραγματοποιούν εν κρυπτώ. Το έργο αναλαμβάνει εταιρεία απ’ τη χαλκίδα. Ταυτόχρονα, μέσα από δημοσιεύματα και αρθογραφίες “ευυπόληπτων” παραγόντων της πόλης, συκοφαντούν και λασπολογούν την κατάληψη, ενώ η πρυτανεία μέσω συσκέψεων προσπαθεί να φτιάξει τη συμμαχία εκείνη (δήμαρχο, νομάρχη, πρόεδρο ΤΕΕ, δικηγόρους κ.ά.) που θα της επιτρέψει να φτιάξει την κοινωνική συναίνεση για την εκκένωση της κατάληψης. Ανάλογες μεθοδεύσεις είχαν γίνει και για την κατάληψη παπαδοπέτρου. Δεν μας ενδιαφέρει σε καμία περίπτωση ποιες “εκπαιδευτικές” ή άλλου τύπου “ανάγκες” θέλουν να στεγάσουν στο κτίριο της κατάληψης. Απ’ τη δικιά μας οπτική σκοπιά, αυτό που θέλουν δεν είναι τίποτε παραπάνω από το να διαλύσουν ένα χώρο αντίστασης και πολιτικής-πολιτιστικής δραστηριοποίησης. Και είναι διατεθειμένοι να το κάνουν ακόμα κι αν χρειαστεί να σπαταλήσουν 5,5 εκατομμύρια για την “αναστύλωση” του κτιρίου.

Οι καταλήψεις και τα στέκια επιχειρούν να πραγματώσουν, έστω και σε μοριακό επίπεδο, αυτόνομες και αντι-θεσμικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης. Προσπαθούν να χτίσουν κοινωνικές σχέσεις αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα, το θέαμα, το χρήμα. Στηρίζονται στις αρχές της αλληλεγγύης, της αντιιεραρχίας, της ισοτιμίας με στόχο να δημιουργηθούν αυτόνομες–αντιεξουσιαστικές μορφές κοινωνικών δεσμών. Όσο η εξουσία θα προσπαθεί να απομονώσει, να εκφοβίσει και να καταστείλει, άλλο τόσο θα εντείνουμε τη δράση και την αντίστασή μας.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

10, 100, 1000άδες καταλήψεις

Αλληλεγγύη στη Rosa Nera

αλληλέγγυοι/ες αναρχικοί/ες

Ανακοίνωση του Φ.Μ.Κ. σχετικά με τη καμπάνια (Ένα καράβι για τη Γάζα) στα Χανιά

16-4-2010

Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης χαιρετίζει την μεγάλη που έχει και στα Χανιά η καμπάνια “ένα καράβι για τη Γάζα”. Ως μέλη αυτής της καμπάνιας, γνωρίζουμε ότι πέρα από την ηθική και οικονομική υποστήριξη, ο παλαιστινιακός λαός περιμένει και κάτι ακόμα από όλους εμάς, τους αλληλέγγυους ανά τον κόσμο. Περιμένει και απαιτεί κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο για την συνέχιση του αγώνα του ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και σκλαβιά: πολιτική υποστήριξη. Σε καιρούς που η πείνα, οι αρρώστιες, ο θάνατος και οι ταπεινώσεις θερίζουν έναν ολόκληρο λαό επειδή δεν σκύβει το κεφάλι για να του το κόψουν, η Αντίσταση περιμένει από όλους όσους στηρίζουν το Δίκαιο του αγώνα της να μιλάνε και δημόσια και ανοιχτά για αυτό το Δίκαιο.

Αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν δικαιούμαστε να κάνουμε λόγο για ειρήνη στην Παλαιστίνη, αφού εκεί δεν γίνεται πόλεμος. Εκεί γίνεται γενοκτονία – η πιο ξεκάθαρη, πολύχρονη και ολοκληρωτική γενοκτονία της σύγχρονης Ιστορίας. Πόλεμος γίνεται μεταξύ κρατών, εκεί όμως από τη μία υπάρχει ένα κράτος με τον πιο σύγχρονο στρατό μετά τις ΗΠΑ, και από την άλλη υπάρχει η Αντίσταση ενός λαού που του έχει απομείνει μονάχα η θέληση για επιβίωση και ελευθερία.

Όποιος μιλάει για ειρήνη κάνει μεγαλύτερο κακό στον λαό της Παλαιστίνης και από τις βόμβες φωσφόρου του Ισραήλ. Όποιος μιλάει για ειρήνη, για πόλεμο, για “διένεξη”, για σύγκρουση, βοηθά το Ισραήλ να εμφανίζεται απλώς ως η μία από τις δύο “εμπόλεμες πλευρές”. Η πραγματικότητα είναι πως το κράτος του Ισραήλ είναι το πρώτο κράτος στην Ιστορία που επεχείρησε και επιχειρεί να φυλακίσει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ έναν ολόκληρο λαό μέχρι να πεθάνει από τη πείνα, την δίψα και τις αρρώστιες, επειδή τολμάει να αντιστέκεται ενάντια στην κατοχή. Αν δεν μιλήσουμε για αυτό, αν δεν πούμε την αλήθεια για το τι συμβαίνει εκεί πέρα, αν δεν αναγνωρίσουμε το Δίκαιο των όπλων της Αντίστασης, γινόμαστε συνυπεύθυνοι της ηθικής εξόντωσης των παλαιστινίων, η οποία θα οδηγήσει και στην φυσική.

Η Αντίσταση ζητάει βοήθεια για να αποτραπεί η εξόντωση της, η οποία θα σημάνει την ολοκληρωτική υποδούλωση του παλαιστινιακού λαού. Ζητάει να αρθεί ο αποκλεισμός της Γάζας, να παύσουν οι εποικισμοί, να αποσυρθούν τα ισραηλινά στρατεύματα από τα παλαιστινιακά εδάφη. Η χρηματική και υλική βοήθειά μας ας είναι ό,τι ορίζει η συνείδηση και η οικονομική κατάσταση του κάθενός μας. Η ηθική και πολιτική συμπαράσταση δεν μπορεί όμως να είναι άλλη από την ηθική και πολιτική στήριξη της παλαιστινιακής Αντίστασης και του Δίκαιου του αγώνα της με κάθε μέσο που της έχει απομείνει.

Κείμενο αλληλεγγύης στην κατάληψη Rosa Nera απο την κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά

ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROZA NERA…

Το λιμάνι των Χανίων είναι γνωστό για το ηλιοβασίλεμα του. Το σημείο από το οποίο φαίνεται καλύτερα είναι η κατάληψη roza nera, αυτοί που υψώνουν τείχη και το κρύβουν, δεν θα καταλάβουν…
Τι δυστυχία  του ήλιου  να ανατέλλει στον κόσμο τους…

Από τις 2/3/10 ξεκίνησε η διαδικασία δημοπράτησης του κτιρίου όπου στεγάζεται εδώ και 6 χρόνια η κατάληψη Rosa Nera που βρίσκεται στα Χανιά, προκειμένου να ανακατασκευαστεί και να μετατραπεί σε έναν χρήσιμο και  άμεσα εκμεταλλεύσιμο χώρο για τα αφεντικά και τους  θεσμικούς παράγοντες. Παρόλο που αποκρύφτηκε  από τη δημοσιότητα για να αποφευχθούν οι δεδομένες κοινωνικές αντιδράσεις,η πρώτη διαδικασία της δημοπρασίας διεκόπη όταν καταληψίες μαζί με αλληλέγγυους/ες την  εμπόδισαν με παρέμβαση τους. Τελικά, η δημοπρασία ολοκληρώθηκε μια επόμενη μέρα άλλου, εκτός του χώρου πολυτεχνείου.

Ο πρύτανης δηλώνει ότι οι εργασίες θα ξεκινήσουν έως τέλος Μαρτίου και θα λήξει η κατάληψη. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η ενεργοποίηση όλου του θεσμικού συρφετού, των τοπικών παραγόντων της πόλης, το οποίο προσπαθεί με δηλώσεις και συσκέψεις, να βρει τον δρόμο προς την βίαιη εκκένωση  των καταληψιών από τον ζωτικό και πολιτικό τους χώρο. Στην προσπάθεια αυτή μηχανεύονται  τρόπους για να αποσπάσουν την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση που θα στρώσει τον δρόμο στις δυνάμεις καταστολής.

Όμως οι καταλήψεις είναι χώροι στους οποίους εδαφικοποιούνται οι επιθυμίες,  η πορεία  των οποίων δεν μπορεί να οριστεί από τους  κυρίαρχους.
Σε ένα σύστημα που περνάει κρίση, οι καταλήψεις είναι οι χώροι που τους δημιουργούν πρόβλημα, οι χώροι στους οποίους  γεννιούνται και ορθώνονται  οι κοινωνικές αντιστάσεις, οι χώροι που φοβούνται. Είναι προπύργια αγώνα.

Μέσα στις καταλήψεις αλλά και έξω από αυτές δοκιμάζεται ο αγώνας συλλογικά και αμφισβητείται ο κόσμος της εξατομίκευσης. Ο αντιθεσμικός, αδιαμεσολάβητος και αυτοοργανωμένος χαρακτήρας των καταλήψεων  που απλώνεται σαν ιστός σε όλες τις πόλεις τρομάζει τον κυρίαρχο κόσμο, αυτόν που σμιλεύεται από σχέσεις ιεραρχίας,καταπίεσης και της εκμετάλλευσης,καταστολής και συναίνεσης.

Όπως αναφέρεται σε κείμενο της κατάληψης:

Η υπεράσπιση της Rosa Nera και των καταλήψεων…δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του αγώνα για αυτοκαθορισμό και ελευθερία. Αφορά στους κοινωνικούς χώρους γιατί όταν απειλείται ένας απειλούνται όλοι. Καθετί που χάνεται από απ’ τη μεριά των πολλών γίνεται όπλο αγριότερης εκμετάλλευσης στα χέρια των λίγων ισχυρών. Το δικό μας όπλο είναι η αλληλεγγύη. Αυτή μας κρατάει όρθιους απέναντι στην βαρβαρότητα και απελευθερώνει αστείρευτες δυνάμεις αντίστασης και ανατροπής των σχεδίων εναντίoν μας.

Στέλνουμε τους συντροφικούς μας  χαιρετισμούς  στην κατάληψη Roza Nera, μαζί με την αμέριστη συμπαράσταση μας.


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROZA NERA.

Κείμενο-κάλεσμα για την συγκέντρωση σήμερα στην αγορά

ΟΥΤΕ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

O 28χρονος Μάριος Ζέρβας διανύει πλέον την τέταρτη βδομάδα προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού γιατί τόλμησε να συμμετέχει διαμαρτυρόμενος μαζί με χιλιάδες κόσμο κατά των νέων μέτρων της κυβέρνησης, στη διάρκεια της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης της Πέμπτης 11 Μάρτη στην Αθήνα. Προφυλακίστηκε μετά από αναίτια σύλληψη και ψευδείς κατηγορίες των αστυνομικών που τον συνέλαβαν, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο, πλην της κατασκευασμένης μαρτυρίας ενός ψεύτη, ασύδοτου και πορωμένου αστυνομικού των ΜΑΤ, που κατέθεσε σε βάρος του ότι είχε κρυμμένα τα χαρακτηριστικά του, ότι του είχε εκσφενδονίσει μολότοφ και ότι κινδύνεψε από φωτιά.

Στην προανάκριση προσκομίστηκε άφθονο οπτικοακουστικό υλικό που αποδεικνύει αδιάψευστα ότι το πρόσωπο του ήταν εντελώς ακάλυπτο, ότι καμία μολότοφ ή φωτιά δεν υπήρξε στην γύρω περιοχή και ότι στο σημείο εκείνο δεν υφίστατο καμία ένταση. Στο σάκο του βρέθηκαν αποκλειστικά αντικείμενα της δουλειάς του (μαγιώ, αφρόλουτρο, μπουρνούζι, σαγιοναρες) ως δάσκαλου κολύμβησης σε νήπια στο ΟΑΚΑ, όπου επρόκειτο να πάει μετά το τέλος της πορείας. Κατά την ανάκριση ο Μάριος επικαλέστηκε δεκάδες πολίτες που βρίσκονταν παρόντες στο γεγονός και που προσφέρθηκαν αυθόρμητα να καταθέσουν την αλήθεια. Ανακριτής και εισαγγελέας όμως αγνόησαν επιδεικτικά τους δεκατρείς μάρτυρες υπεράσπισης και όλο το υλικό και προχώρησαν στην πρωτοφανή απόφαση για προφυλάκιση του.

Σε μια περίοδο βαθιάς συστημικής κρίσης και οικονομικής λεηλασίας, κάθε προσπάθεια για εκμαίευση συναινέσεων είναι καταδικασμένη στην αποτυχία. Το κράτος επιχειρεί να ανακόψει το κύμα κοινωνικής αμφισβήτησης και σύγκρουσης, με όπλα τη λάσπη και τη ‘’σιδηρά φτέρνα’’ της καταστολής. Οι ψευδείς καταθέσεις αστυνομικών αποτελούν πρακτική που εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο κλιμακούμενης θεσμικής βίας, αστυνομικής αυθαιρεσίας και στοχοποίησης εξιλαστηρίων θυμάτων προς παραδειγματισμό. ‘’Μηδενική ανοχή’’ , στυγνός εκφοβισμός και τρομοκράτηση προς κάθε κατεύθυνση είναι η νοοτροπία του «προστάτη» υπουργού. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα εντεινόμενης δράσης με στόχο να αποτραπεί η συμμετοχή των πολιτών σε κινητοποιήσεις – φαινόμενο που καταδεικνύεται από πλήθος πρόσφατων παραδειγμάτων, όπως οι εκατοντάδες συλλήψεις και προληπτικές προσαγωγές στις πορείες , η σύλληψη του φοιτητή Γ. Δημητρίου με τις πυζάμες στη Θεσσαλονίκη, η επίθεση στο Μανώλη Γλέζο και τελευταία η σύλληψη και προφυλάκιση του Μάριου. Οι ‘’προστάτες’’ του πολίτη , που ευτελίζουν, ταλαιπωρούν και κατατρομοκρατούν , συνήθως δεν είναι σε θέση ούτε να υποστηρίξουν τις καταθέσεις τους στο δικαστήριο. Χαρακτηριστικό της … αξιοπιστίας τους στην περίπτωση του Μάριου, είναι ότι οι καταθέσαντες στο δικαστήριο αστυνομικοί – ας σημειωθεί εδώ ότι όλες οι καταθέσεις ήταν καρμπόν της πρώτης – είχαν στην τσέπη αντίγραφο της προανακριτικής τους κατάθεσης, το οποίο και συμβουλεύονταν κρυφά. Διαρκώς νέα κρούσματα αδικαιολόγητης αστυνομικής βίας και κατάχρησης εξουσίας γίνονται γνωστά, με θύματα όχι μόνο μεταξύ όσων διαμαρτύρονται ενεργά και συμμετέχουν στα κοινωνικά κινήματα, αλλά και άλλων πιο αδύναμων, οι οποίοι εξωθούνται συστηματικά στο περιθώριο, όπως μετανάστες, μειονοτικοί, πρόσφυγες, τοξικοεξαρτημένοι κ.π.α.

H απάντηση σε τέτοιες μεθοδεύσεις βρίσκεται εκεί που δινόταν πάντα: στο δρόμο.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΚΟΥΚΟΥΛΟΝΟΜΟΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΖΕΡΒΑ & ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ & ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 11/ 03/10

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 15/04/10 & ΩΡΑ 17.00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ

Δελτίο τύπου Πρωτοβουλίας Χανιωτών για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου σχετικά με την Rosa Nera

Σήμερα που στην πόλη μας κλείσανε οι αλάνες και οι αυλές και σφραγίστηκαν οι πόρτες των ψηλοτάβανων καφενείων, η ύπαρξη ελεύθερων κοινωνικών χώρων επικοινωνίας, έκφρασης και δράσης αποτελεί μια αναγκαιότητα για την τοπική κοινωνία.

Μια πόλη που δεν είναι ανοιχτή (σε χώρους, ιδέες, και ανθρώπους) δεν μπορεί να είναι ελεύθερη. Κλειστά εσωτερικά σύνορα στην πόλη σημαίνει κλειστές ψυχές, κλειστά στόματα, κλειστές σχέσεις.

Η κατάληψη “Rosa Nera” πέρα και πάνω από τις πολιτικές συμφωνίες ή διαφωνίες μας, εδώ και σχεδόν έξι χρόνια είναι ριζωμένη στην χανιώτικη κοινωνία, μέσα από τη συμμετοχή της στα μικρά και μεγάλα κινήματα της πόλης μας, αλλά και από τις πολυπληθείς πολιτιστικές και κοινωνικές της δράσεις.

Επειδή θεωρούμε ότι μέρος της αξιακής συγκρότησης μιας τοπικής κοινωνίας είναι και το ενδιαφέρον της για την ύπαρξη χώρου έκφρασης του διαφορετικού, ακόμα και του ανυπάκουου προς την κυρίαρχη ιδεολογία πολίτη,

Επειδή επίσης, πιστεύουμε ότι χώροι για την στέγαση υπηρεσιών ή σχολών του πολυτεχνείου υπάρχουν διαθέσιμοι αρκετοί στην ιδιοκτησία της πολυτεχνειακής κοινότητας και μάλιστα έξω από το ταλαιπωρημένο κέντρο της πόλης μας,

Kαλούμε τους φορείς αυτής της πόλης να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματά της, όπως:

  • με την παραχώρηση και την μετατροπή σε πάρκο του στρατοπέδου Μαρκοπούλου (η Rosa Νera από την αρχή συμμετείχε στους αγώνες μας σε αντίθεση με το Πολυτεχνείο Κρήτης που είναι ο μοναδικός φορέας της πόλης μας που δεν πήρε θέση…)
  • με τον δραστικό περιορισμό των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων και χώρων πρασίνου, οι οποίοι καταλαμβάνονται από ιδιώτες για να αναπτύξουν επιχειρηματικές δραστηριότητες
  • με την αναστήλωση και την πολιτιστική αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων στην τύχη τους νεωρίων
  • με την προστασία της παλιάς μας πόλης που έχει σχεδόν εξολοκλήρου καταληφθεί από τα μπαρ και την τουριστική βιομηχανία, χάνοντας συνεχώς τον χαρακτήρα και μαζί τους μόνιμους κατοίκους της
  • με το ερειπωμένο παλιό νοσοκομείο
  • με το οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης μας
  • και με τόσα άλλα και σημαντικά που αφορούν την βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

Η πρωτοβουλία Χανιωτών ως ένδειξη συμπαράστασης, καλεί τους πολίτες των Xανίων να συζητήσουμε για την προετοιμασία της 4ης γιορτής – διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, στο χώρο της κατάληψης, την Πέμπτη 8 του Απρίλη στις 8 μ.μ.

Καμπάνια του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης ενάντια στο πρόβλημα της πείνας στη πόλη μας

Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με στόχο την αλληλεγγύη και οχι την ελεημοσύνη κάλει τους συμπολίτες μας να δράσουν έμπρακτα ενάντια στο πρόβλημα της πείνας στα Χανιά.

Ακολουθεί το σχετικό κείμενο-κάλεσμα.

——————————————————————-

Αγαπητέ φίλε,

όσο η κρίση βαθαίνει γύρω μας,

όσο αυτοί που τη δημιούργησαν σφυρίζουν αδιάφορα και απαιτούν από εμάς να την πληρώσουμε, ενώ ταυτόχρονα εκβιάζουν τις «πρόθυμες» κυβερνήσεις να ενισχύσουν τα κέρδη τους,

όσο τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα καθημερινά για όλους μας, είτε είμαστε εργαζόμενοι, είτε επαγγελματίες, είτε άνεργοι…

τόσο θα αναδεικνύεται η ανάγκη να βρούμε τρόπους να αντιδράσουμε, αλλά και τρόπους να σταθούμε αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο, για να μπορέσουμε τελικά να σταθούμε όρθιοι όλοι μαζί…

Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, μια συλλογικότητα που διεκδικεί δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες στη ζωή, τη δουλειά, τη μόρφωση, για όλους τους συμπολίτες μας, είτε είναι Έλληνες είτε μετανάστες, και με τα μάτια στραμμένα σε όλους όσοι πραγματικά έχουν ανάγκη τις δύσκολες αυτές ώρες, παίρνει την πρωτοβουλία να δώσει έμπρακτα και καθημερινά τη μάχη ενάντια σε μια πτυχή αυτής της κατάστασης που επεκτείνεται μέρα με τη μέρα, την πείνα, και που αποτελεί ντροπή και πισωγύρισμα για σύγχρονες κοινωνίες, αλλά που δυστυχώς τη βλέπουμε να εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς γύρω μας, αυξάνοντας ταυτόχρονα και τα περιστατικά της παραβατικότητας και μικρο-εγκληματικότητας που σχετίζονται μ’ αυτήν την ανάγκη.

Ο στόχος δεν είναι να απαλύνουμε τον πόνο των ανθρώπων γύρω μας και τις συνέπειες της κρίσεις στη ζωή μας, δεν είναι η ελεημοσύνη, αλλά ξεκάθαρα να σταθούμε αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο, για να μπορέσουμε κάποτε μαζί, να αντιστρέψουμε τα πράγματα προς όφελος των πολλών…

Απευθυνόμαστε λοιπόν σε σας που διατηρείτε στην πόλη μας καταστήματα μαζικής εστίασης (ψησταριές, ταβέρνες, εστιατόρια, φαστφουντάδικα κλπ), γνωρίζοντας πολύ καλά και τις δικές σας δυσκολίες στη φάση αυτή, να ενταχθείτε στον κατάλογο των συναδέλφων σας που αγκάλιασε ήδη αυτήν την προσπάθεια και την καμπάνια του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης ενάντια στην πείνα. Μια καμπάνια που προσπαθεί, χωρίς υπερβολές, με αυστηρά ελεγχόμενες διαδικασίες και ευθύνη, με κάθε δυνατό τρόπο που δεν θα δημιουργούσε πρακτικό πρόβλημα στη δουλειά σας, και βέβαια στο φως της δημοσιότητας και κάθε καλοπροαίρετου ελέγχου, να αντιμετωπίσει το υπαρκτό πια αυτό πρόβλημα στην πόλη μας, τα Χανιά.

Ζητείστε πρακτικές λεπτομέρειες για την προσπάθεια αυτή, από όποιον σας προτείνει τη συμμετοχή σας στην καμπάνια.

Ας επιλέξουμε την Αλληλεγγύη, ως πρώτο βήμα Αντίστασης…

Κείμενο αλληλεγγύης στην κατάληψη Rosa Nera απο το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

26-3-2010

Είναι «τυχερή» αυτή η πόλη.
Εδώ υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για  ελευθερίες και δικαιώματα, που προτάσσουν την έμπρακτη αλληλεγγύη στην καθημερινότητά τους.
Εδώ υπάρχουν πολιτικοί και κοινωνικοί χώροι που υπερασπίζονται τις ελευθερίες και διεκδικούν ίσα δικαιώματα για τον καθένα που τα στερείται.
Έτσι γνωρίσαμε εμείς τη RΟΖΑ NERA…
Ένα χώρο ανοιχτό στην κοινωνία και τις ιδέες, ένα χώρο που οργανώνει αλλά και φιλοξενεί πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και δράσεις, που παρέχει στέγη σε όσους πραγματικά την έχουν ανάγκη. Σε αυτό το χώρο έχουν φιλοξενηθεί μετανάστες απεργοί πείνας μετά τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα τους, θύματα ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων, κούρδοι πρόσφυγες που έφτασαν με σαπιοκάραβα στις ακτές μας, φτωχοί έλληνες και μετανάστες, μέλη της αποστολής στη Γάζα…

Έτσι γνωρίσαμε εμείς τους ανθρώπους της ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ…

Όταν στην ανάγκη, στρέφαμε το βλέμμα δίπλα μας, ήταν εκεί, ακούραστοι συμπαραστάτες, αναπόσπαστο κομμάτι κάθε μικρού και μεγάλου αγώνα, κάθε συλλογικής διεκδίκησης των μεταναστών. Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις μας ενάντια στη «ντιρεκτίβα του αίσχους» της Ε.Ε μέχρι την απεργία πείνας των 15 μεταναστών για την πολυπόθητη νομιμοποίηση όλων μας. Από τη διεκδίκηση του παλιού ΙΚΑ για χρήσεις αλληλεγγύης και ξενώνα αστέγων μέχρι τους αγώνες για την εξάλειψη των φασιστικών και ρατσιστικών επιθέσεων στην πόλη μας…

Και τώρα ακούμε και διαβάζουμε ότι απειλείται αυτός ο χώρος να κλείσει και να εκκενωθεί από τους χρήστες του (όλους μας δηλαδή), για να χρησιμοποιηθεί για στέγαση άλλης μιας σχολής του Πολυτεχνείου… Αμφιβάλλουμε για την αναγκαιότητα αυτή. Υπάρχουν χώροι για κάτι τέτοιο, ή μπορούν να εξευρεθούν…  Αυτό έχουμε να πούμε εμείς. Αυτό λέει και κάθε έντιμος Χανιώτης…

Ήρθε λοιπόν η ώρα για όλους μας να διαλέξουμε. Κι επιλέγουμε αβίαστα…  Το καλό ενός τόπου, δεν είναι τίποτα άλλο από το καλό των ανθρώπων του. Και το καλό των ανθρώπων αυτού του τόπου είναι να συνεχίσει να υπάρχει η ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ, έτσι όπως την γνωρίσαμε εμείς.  Κι άλλη μια…  Πολλές ΡΟΖΑ ΝΕΡΑ. Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης θα στηρίζει με κάθε τρόπο, κάθε μορφή αυτοοργάνωσης που στόχο έχει την διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, την έμπρακτη και ουσιαστική αλληλεγγύη στους ανθρώπους που υφίστανται εκμετάλλευση, αδικία και διώξεις (εμείς ξέρουμε απ’ αυτά).

Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα…

Κείμενο της κατάληψης Rosa Nera για τον πρύτανη Ι.Γρυσπολάκη

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Σαν να μην έφτανε το νεοφασιστικό καρκίνωμα που ταλαιπωρεί τον κόσμο έχουμε και τον φερόμενο ως πρύτανη του πολυτεχνείου Κρήτης να απειλεί τους κινηματικούς χώρους, και μάλιστα με μεθόδους που (σαν κακή σύμπτωση) ήταν πολύ διαδεδομένες στο ναζιστικό καθεστώς:

Από την μία η αυταρχικότητα ( επομένη των χριστουγέννων, Σάββατο! Έβγαλε πόρτες και παράθυρα από το κτίριο Παπαδοπέτρου αδιαφορώντας – όπως δήλωσε – για τον σύλλογο των φοιτητών ) και από την άλλη η διασπορά ψευδών γεγονότων ( γιατί πες – πες όλο και κάτι μένει, όπως έλεγε ο Γκέμπελς ).

Σε σχέση με την κατάληψη Rοsa Νera, ο φερόμενος ως πρύτανης αφού ανακάτεψε την δημοκρατία με τη δημοπρασία και έβαλε μπρος τη δημοπράτηση του κτιρίου της μεραρχίας για 5,5 εκατομμύρια ευρώ ( εν καιρώ κρίσης ! ) ξεκίνησε παράλληλα να συκοφαντεί τους καταληψίες με 2 τρόπους. Ο πρώτος τρόπος αφορά τη διαστρέβλωση της αλήθειας και ο δεύτερος την απόκρυψή της.

Ως προς τον πρώτο τρόπο ψεύδους, ο φερόμενος ως πρύτανης Γρυσπολάκης, συκοφάντησε τον κόσμο που πήγε στην τεχνική υπηρεσία του πολυτεχνείου ( για να εμποδίσει τη δημοπράτηση της κατάληψης ) λέγοντας στα μέσα ενημέρωσης ότι οι καταληψίες επιτέθηκαν εναντίον του διευθυντή και της γραμματέως.

Η αλήθεια, όπως γράφτηκε και την επόμενη ημέρα από μία κυρία στα χανιώτικα νέα είναι η εξής: ο κύριος Καπετανάκης χωρίς αφορμή επιτέθηκε και λεκτικά αλλά και πρακτικά στον κόσμο, παίζοντας προφανώς κάποιο ύποπτο παιχνίδι. Στην προσπάθεια κάποιων ανθρώπων να τον συγκρατήσουν, σκίστηκε λίγο το πουκάμισό του. Τη στιγμή της έντασης έφτασε και η γραμματέας η οποία ναι μεν τρόμαξε, κανείς όμως δεν την πείραξε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος φερόμενος ως πρύτανης συκοφαντεί την κατάληψη Rosa Nera, αλλά ευτυχώς το ψέμα δεν είναι και τόσο ανθεκτικό στον χρόνο. Όταν κάποιος δεν είναι ειλικρινής, τότε χάνει όχι μόνο το κύρος του αλλά και την εμπιστοσύνη των άλλων, για αυτό και ο πρώην πρύτανης κύριος Φίλης, αναγκάστηκε με έγγραφο που έστειλε από την αμερική, να διαψεύσει τον φερόμενο ως…για τις δηλώσεις του στον εισαγγελέα πρωτοδικών χανίων ( 11-01-2006 ) ( Με λόγια του κ. Φίλη : “ ο πρύτανης αναφέρει ότι “ οι προφορικές οχλήσεις του τότε πρύτανη κ. Φίλη προς την αστυνομική διεύθυνση δεν είχαν αποτέλεσμα ” χωρίς να εξηγεί τι ζήτησα και τι αποτέλεσμα ανέμενα, θα μπορούσε να συναχθεί ότι είχα ζητήσει προφορικά την επέμβαση της αστυνομίας. Ουδέποτε ενόχλησα την αστυνομία σχετικά με την κατάληψη και ουδέποτε ζήτησα την επέμβαση της… ” )

Ας δούμε τώρα τον δεύτερο τρόπο ψεύδους :

Ο φερόμενος πρύτανης Γρυσπολάκης αναφέρει σε άρθρο του ότι το δικαιολογητικό των καταληψιών είναι πως μέσα στο κτίριο μένουν άνθρωποι και αναρωτιέται ποιος τους είπε να μείνουν.

Δε μιλάει καθόλου για ένα κείμενο δύο σελίδων που μοιράζεται εδώ και καιρό ( ο ίδιος το πήρε προσωπικά ) και μοιράστηκε άλλωστε έξω από την τεχνική υπηρεσία τις ώρες της διαμαρτυρίας. Σε αυτό το κείμενο, λοιπόν, μόνο σε δύο γραμμές αναφέρεται το επιχείρημα της στέγης.

Αυτό όμως, το επουσιώδες σε σχέση με τη δράση της κατάληψης, ο εν λόγω φερόμενος ως…το παρουσίασε ως αυτοσκοπό σωπαίνοντας για την κοινωνικοπολιτική αλλά και πολιτιστική δράση της Rosa Nera, εδώ και έξι χρόνια.

Κατανοούμε πως δεν είναι δυνατό ένας τέτοιος άνθρωπος να συμφωνεί με τη δράση της κατάληψης, είναι όμως προφανές πως γνωρίζει ότι η δημοπράτηση του κτιρίου είναι μία επίθεση σε έναν πολιτικό χώρο και όχι σε κάποιους άστεγους. Γνωρίζει επίσης – όπως και πολλοί άνθρωποι στα Χανιά – ότι η Rosa Nera λειοτυργεί εδώ και χρόνια με έντονη κοινωνική δράση. Ο χώρος της κατάληψης είναι πραγματικά ανοιχτός στην κοινωνία, με σταθερές και έκτακτες δράσεις, με αμέτρητα καλέσματα και με την παρουσία αλλά και συμμμετοχή παρά πολλών ετερόκλητων ατόμων.

Ωστόσο, ο αναποδογυριστής της αλήθειας φωνάζει πως πρέπει να δοθεί το κτίριο στην κοινωνία ! Και βέβαια, όχι μόνο έχει αποδείξει ότι προτιμάει το κτίριο κλειδωμένο και άχρηστο, παρά σε κοινωνική χρήση, ( γιατί για χρόνια το είχε αχρηστέψει μέχρι που μπήκαν οι καταληψίες ) αλλά ισχυρίζεται έμμεσα πως η κοινωνία είναι μερικοί φοιτητές που θα μπαίνουν για κάποιες ώρες μαθημάτων. Επομένως, είναι αδιάφορος ο κοινωνικός χαρακτήρας του κτιρίου για τον φερόμενο… είναι όμως, πάγια λαïκίστικη τακτική της ηγεσίας να χρησιμοποιεί αντίθετα τις σημασίες για να αναποδογυρίζει την αλήθεια.

Και ενώ διεκδικεί το ρόλο της πνευματικής κεφαλής του τόπου, σωπαίνει για όλα τα σοβαρά προβλήματα που συμβαίνουν γύρω του και ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις.

Πότε ακούσαμε τον φερόμενο… να παίρνει θέση και να καταδικάζει τις φασιστικές επιθέσεις που συγκλόνισαν τη χανιώτικη κοινωνία; Ακόμη και όταν πραγματοποιήθηκε φασιστική επίθεση στη Rosa Nera – δίπλα από την πόρτα του δηλαδή – δεν εξέφρασε ούτε μία δημόσια ανησυχία.

Αντίθετα, προβαίνει σε δηλώσεις κατά της κατάληψης και παρατηρεί: “ …κατά καιρούς διάφορους ανθρώπους αλλοδαπούς κατά κανόνα, να μπαινοβγαίνουν μέσα σε αυτό το κτίριο … ” πάλι καλά που δε μας λέει και πόσες γυναίκες μπαινοβγαίνουν – κάτι του άφησε το φεμισνιστικό κίνημα !

Επιπλέον, ενώ δεν έχει πουθενά καταδικάσει τις φασιστικές επιθέσεις τολμά να αναφέρει στην εφημερίδα πως η παρεμπόδιση της δημοπρασίας είναι : “ καθαρός φασισμός ” . Мήπως εννοούσε αυθαιρεσία; Мα το πολιτικό του παρελθόν δεν δικαιολογεί την άγνοια των εννοιών που χρησιμοποιεί.

Είναι σαφές, ωστόσο, ότι ιδιαίτερα στις μέρες μας, η εξίσωση των κινηματικών πράξεων με το φασισμό νομιμοποιεί την κοινωνικότητα των ναζί. Όταν όλα τα λέμε φασιστικά τότε ο φασισμός καταλαμβάνει μία περίοπτη θέση στην κοινωνία.

Ο φασισμός ξαναγεννιέται μέσα από τη σύγχυση, το φόβο και το ψέμα. Λίγο προσοχή, λοιπόν, είναι απαραίτητη όταν κάποιος, ως φορέας εξουσίας, μιλάει από προνομιακή θέση.

Το σπουδαιότερο όμως, πρόβλημα, είναι πως οι μεθοδεύσεις της πρυτανικής αρχής είναι συντεταγμένες τόσο με τις αντικοινωνικές δυνάμεις της αγοράς ( το επιχειρείν που λέει και ο φερόμενος … ) όσο και τις επιθετικές στρατηγικές των υπουργών. Η οικονομική κρίση εγκυμονεί κοινωνικές εκρήξεις και ο μεγάλος φόβος των κυρίαρχων είναι οι ακηδεμόνευτοι πολιτικοί και κοινωνικοί χώροι.

Ο αγώνας είναι μακρύς…

Υ.Γ. Χρησιμοποιούμε τον όρο “ φερόμενος ως” πρύτανης

διότι αμφισβητείται η εκλογή του,

αφού την κέρδισε με τον παραδοσιακό τρόπο

– δηλαδή με τους τραμπούκους.

Ήδη, ο τέως πρύτανης κ.Φίλης

έχει κάνει προσφυγή σε βάρος του φερόμενου

στο Συμβούλιο της Επικράτειας και εκκρεμεί

το θέμα της νομιμότητας του Γρυσπολάκη.

Κατάληψη ROSA NERA (13.03.2010)